Το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα οδηγείται σε μία άνευ προηγουμένου εξάρτηση από την Commission και την ECB (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ΕΚΤ). Ο κ. Fabio Panetta, μέλος του ΔΣ της ΕΚΤ, τοποθετούμενος επί της προοπτικής δημιουργίας ενός ψηφιακού ευρώ, είπε τα κάτωθι: «Ένα ψηφιακό ευρώ θα διασφάλιζε ότι το χρήμα της κεντρικής τράπεζας θα παραμείνει ευρέως χρησιμοποιούμενο στην ψηφιακή εποχή. Θα διατηρούσε τον ρόλο του χρήματος της κεντρικής τράπεζας ως άγκυρας σταθερότητας στην καρδιά του συστήματος πληρωμών και του χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Η έκδοση ψηφιακού ευρώ μπορεί να φαίνεται περιττή λόγω του ευρέος φάσματος των ιδιωτικών ψηφιακών μέσων πληρωμής αλλά οι ιδιωτικές μορφές χρήματος βασίζονται τελικά στην υπόσχεση της μετατρεψιμότητας σε χρήμα της κεντρικής τράπεζας. Τα προβλήματα θα υπάρξουν όταν εξαφανιστεί η εμπιστοσύνη στη μετατρεψιμότητα.
Οι τράπεζες έχουν ήδη πρόσβαση στο ψηφιακό νόμισμα της κεντρικής τράπεζας μέσω TARGET_ECB .Το Ευρωσύστημα εργάζεται σε μια ενοποιημένη πλατφόρμα για να προσφέρει βελτιωμένες και εκσυγχρονισμένες υπηρεσίες και διερευνούμε πιθανές τεχνολογικές βελτιώσεις. Το ψηφιακό ευρώ έχει να κάνει με το να επιτρέπει σε όλους να χρησιμοποιούν χρήματα από την κεντρική τράπεζα σε ψηφιακή μορφή.
Θα συνεργαστούμε με τους ενδιαφερόμενους και το ευρύτερο κοινό, συμπεριλαμβανομένων των ατόμων που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο ή στις τραπεζικές υπηρεσίες».
Κεντρικός φορέας ελέγχου του ευρώ
Εστιάζοντας στις δύο τελευταίες παραγράφους από τα λεγόμενα του κου Fabio Panetta εμφιλοχωρεί η σκέψη ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα οδηγείται σε μία άνευ προηγουμένου εξάρτηση από την Commission & την ECB (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) εφόσον δοθεί η δυνατότητα στις επιχειρήσεις και στο ευρύτερο κοινό να χρησιμοποιούν χρήματα από την Κεντρική Τράπεζα. Τεκμαίρεται λοιπόν ότι σταδιακά όλες οι οικονομικές – τραπεζικές δραστηριότητες θα περάσουν σε έναν κεντρικό φορέα που θα ελέγχει το ευρωπαϊκό νόμισμα.
Κατά συνέπεια η πρόταση αυτή θα οδηγήσει τον κάθε Ευρωπαίο να διατηρεί έναν τραπεζικό λογαριασμό στην EKT-ECB τον οποίο η Commission ή οι διάφορες κυβερνήσεις θα μπορούσαν να τον χρησιμοποιήσουν και να εξασφαλίσουν πρόσθετη ρευστότητα του νομίσματος πιστώνοντας τόκους στις καταθέσεις, αλλά και πιστώνοντας απευθείας λογαριασμούς: δλδ, κάτι που είναι σύνηθες από τις εμπορικές τράπεζες, μόνο που τώρα θα γίνεται κατά βάση από την κεντρική τράπεζα.
Η συνέπεια
Στη βάση αυτή θα μπορούσαμε να υποθέσουμε ότι η «ευρωπαϊκή κυβέρνηση» ή οι διάφορες κυβερνήσεις ευρωπαϊκών κρατών εφόσον αποκτήσουν πρόσβαση στα δεδομένα της ΕΚΤ θα μπορούσαν να διευθύνουν & να κατευθύνουν την ευρωπαϊκή οικονομία κατά το δοκούν με απεριόριστες δυνατότητες.
Η συγκεντροποίηση της πιστωτικής πολιτικής –που θα υλοποιείται μέσω μιας ελεγχόμενης κεντρικής τράπεζας που θα χρησιμοποιεί «κρατικό κεφάλαιο» και θα αποτελεί μονοπώλιο– θα δίνει τη δυνατότητα στην ευρωπαϊκή κυβέρνηση/-ήσεις να έχουν αποφασιστικό λόγο ποιες μονάδες παραγωγής θα κατασκευαστούν, ποιες εμπορικές επιχειρήσεις θα χρηματοδοτούνται αλλά και θα μπορούν να επηρεάζουν ψηφοφόρους μέσω της χρηματοδότησης για τη λήψη στεγαστικού ή καταναλωτικού δανείου.
Η πεμπτουσία αυτής της προοπτικής σηματοδοτεί απόλυτα την πολιτική επιλογή της αντίληψης «αν είσαι πολιτικά ορθός θα μπορείς να χρηματοδοτηθείς, αν όχι δεν θα μπορείς.»
Του Δημητρίου Ζακοντίνου,
Οικονομολόγου Μ.Sc. strategic & defence analyst, Mέλους & π. Αντιπροέδρου ΕΛΙΣΜΕ