Η πρώτη μελέτη για την φυσική κατάσταση επαγγελματιών παικτών μετά τη νόσηση από κορωνοϊό.
Σημαντικά μεγαλύτερη αναπνευστική και μυϊκή καταπόνηση για το ίδιο προπονητικό αποτέλεσμα χρειάστηκαν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές που είχαν νοσήσει από COVID-19, σε σύγκριση με συναδέλφους τους που δεν είχαν κολλήσει τον ιό. Αυτό έδειξε ελληνική μελέτη σε 40 ποδοσφαιριστές των πρώτων δύο εθνικών κατηγοριών (Superleague 1 και 2) που πραγματοποίησε το Εργαστήριο Εργοσπιρομετρίας και Πνευμονικής Αποκατάστασης της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με το ιδιωτικό κέντρο The Medical Project.
Ο υπεύθυνος ερευνητής, κλινικός εργοφυσιολόγος και επιστημονικός συνεργάτης της Πνευμονολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Λάρισας, Βασίλειος Σταύρου (φωτογραφία), παρουσιάζει τα πολύ σημαντικά ευρήματα της μελέτης, της πρώτης που διερεύνησε τους δείκτες φυσικής κατάστασης και το αναπνευστικό, καρδιαγγειακό, μυικό και μεταβολικό προφίλ αθλητών μετά τη νόσηση από COVID-19.
Η μελέτη
Οι 40 συμμετέχοντες – άνδρες επαγγελματίες ποδοσφαιριστές από ομάδες της Θεσσαλίας, ηλικίας 20 ως 30 ετών – χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: στη μια ήταν αθλητές που νόσησαν ήπια από την COVID-19 και στην άλλη συναθλητές τους που δεν είχαν κολλήσει τον ιό.
Αφού έγινε αξιολόγηση των ανθρωπομετρικών τους χαρακτηριστικών, σπιρομέτρηση, μέτρηση ποσοστού λίπους, τεστ πνευμονικής λειτουργίας, καταγραφή ιατρικού ιστορικού, οι αθλητές υποβλήθηκαν σε καρδιοαναπνευστική δοκιμασία κοπώσεως (CPET) που εξέτασε το αναπνευστικό, καρδιαγγειακό, μυϊκό και μεταβολικό τους προφίλ.
Η ανάλυση των αποτελεσμάτων έδειξε πως παρά τις μη σημαντικές διαφορές στην απόδοση μεταξύ των δύο ομάδων, οι ποδοσφαιριστές που είχαν νοσήσει από COVID-19 παρουσίασαν σημαντική αναπνευστική και μυϊκή επιβάρυνση προκειμένου να πετύχουν την ίδια απόδοση με τους συναθλητές τους της δεύτερης ομάδας. Αυτό, σύμφωνα με τους μελετητές, μπορεί να οφείλεται στις επιπτώσεις του long COVID, που μπορεί να είναι ανεξάρτητα από την σοβαρότητα της ασθένειας στην οξεία της φάση. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι συμμετέχοντες στην πρώτη ομάδα είχαν μολυνθεί από την παραλλαγή Όμικρον και είχαν περάσει τη νόσο ασυμπτωματικά.
Υψηλές τιμές γαλακτικού και αερισμού
Τα ευρήματα, ανά παράμετρο ενδιαφέροντος, έδειξαν τα εξής:
Καρδιακή συχνότητα (HR): Οι αθλητές που είχαν νοσήσει από COVID-19 κατέγραψαν σημαντικά χαμηλότερη καρδιακή συχνότητα στη μέγιστη προσπάθεια κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας κόπωσης (191,6±7,8 έναντι 196,6±8,6 bpm), σε σύγκριση με την υγιή ομάδα. “Ενώ αναπνευστικά έδειχναν να καταναλώνουν πολύ οξυγόνο, η καρδιακή συχνότητα δεν είχε την ανάλογη απάντηση. Κανονικά και τα δύο αυξάνονται γραμμικά όσο ανεβαίνει η ένταση”, αναφέρει ο κ.Σταύρου, προσθέτοντας ότι αυτό έχει δύο πιθανές ερμηνείες: “είτε ότι ήταν καλά προπονημένοι αυτοί, και δεν εξάντλησαν την καρδιακή τους εφεδρεία, ή μπορούσαν να πάνε ακόμη περισσότερο, αλλά λόγω του αναπνευστικού περιορισμού περιορίστηκαν”.
Γαλακτικό οξύ: Οι αθλητές που είχαν περάσει COVID-19 εμφάνισαν υψηλότερες τιμές συγκέντρωσης γαλακτικού στο αίμα, τόσο σε κατάσταση ηρεμίας, όσο και στην διάρκεια της μέγιστης προσπάθειας, αλλά και στην αποκατάσταση, σε σχέση με την δεύτερη ομάδα. “Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι ασθενείς που νόσησαν είχαν μεταβολικό στρες μεγαλύτερο σε σχέση με τους άλλους. Ήταν πιο κουρασμένοι, είχαν μεγαλύτερη μυϊκή καταπόνηση”, εξηγεί ο κλινικός εργοφυσιολόγος.
Πρόσληψη οξυγόνου: Δεν καταγράφηκαν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στην κατάσταση ηρεμίας και στην μέγιστη προσπάθεια. Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Σταύρου, “παρά την παρόμοια πρόσληψη οξυγόνου, παρατηρούμε ότι οι αθλητές που έχουν νοσήσει χρησιμοποιούν περισσότερο αερισμό, δηλαδή μεγαλύτερο αναπνευστικό έργο. Αυτό είναι μια αλυσίδα πραγμάτων: ενεργοποιούνται περισσότερο και οι αναπνευστικοί μύες, έχουμε πιο γρήγορη κόπωση και υψηλότερες τιμές γαλακτικού”.
Ποιότητα ύπνου: Η ανάλυση των απαντήσεων των ποδοσφαιριστών στο διεθνώς αναγνωρισμένο σταθμισμένο ερωτηματολόγιο PSQI, αποκάλυψε σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων στην ποιότητα ύπνου, σε βάρος αυτών που είχαν νοσήσει. “Ξέρουμε από τη βιβλιογραφία ότι η ποιότητα ύπνου ειδικά σε αθλητές σχετίζεται με διάφορες παραμέτρους όπως το άγχος και το στρες”, λέει ο Β.Σταύρου και παραπέμπει σε παλιότερη μελέτη του Εργαστηρίου, που έδειξε πως οι τραυματισμένοι αθλητές είχαν κακή ποιότητα ύπνου σε σχέση με τους υγιείς. “Είναι επαγγελματίες αθλητές, και έχουν άγχος να μη χάσουν τα συμβόλαια, να μην πληρώσουν ρήτρες και αν είναι σε περίοδο μεταγραφών να μπορέσουν να κλείσουν μια καλή συμφωνία. Αθλητές που είχαν νοσήσει από COVID είχαν το άγχος αν αυτό θα είναι επιζήμιο για την καριέρα τους”, σημειώνει.
Κορεσμός οξυγόνου: Οι δύο ομάδες δεν είχαν σημαντικές διαφορές στις παραμέτρους που αφορούσαν τον κορεσμό οξυγόνου, την αυτοαξιολόγηση της δύσπνοιας και την κόπωση των ποδιών των αθλητών.
Ασφαλής επιστροφή στην ενεργό δράση
Όπως υπογραμμίζει ο ερευνητής, η δοκιμασία καρδιοαναπνευστικής κόπωσης (CPET) που κάνουν όλοι οι αθλητές, απαιτεί εξειδικευμένο επιστημονικό δυναμικό για την ερμηνεία των δεικτών. “Κάποιος μπορεί να έχει μια φαινομενικά άριστη προσπάθεια, αλλά από πίσω να υπάρχουν δείκτες μη αξιολογήσιμοι για κάποιον που δεν γνωρίζει, ώστε να κάνει την απαραίτητη παραπομπή για έλεγχο”, λέει.
Ο ίδιος τονίζει την σημασία των οδηγιών για την ασφαλή επιστροφή αθλητών στις προπονήσεις μετά από λοίμωξη COVID, μέσα από ένα επιμελημένο πρόγραμμα αποκατάστασης, το οποίο μεταξύ άλλων θα μπορούσε να λαμβάνει υπόψη και τις ασυμπτωματικές περιπτώσεις μυοκαρδίτιδας.
“Υπάρχουν μεγάλες μελέτες, ειδικά σε αθλητές ράγκμπι στην Αμερική, όπου η μαγνητική καρδιάς έδειξε μυοκαρδίτιδα σε ένα μικρό ποσοστό φαινομενικά υγιών αθλητών. Αν κάποιος εμφανίσει πόνο στο στήθος ή ζάλη ή έντονη αδιαθεσία που δεν σχετίζεται με την υποβληθείσα προσπάθεια, πρέπει να γίνει περαιτέρω διερεύνηση για άλλα συμπτώματα που ξέρουμε από την βιβλιογραφία ότι προκαλεί η COVID-19”, καταλήγει.
Πηγή:iatronet.gr
