Με τη λαμπρότητα που αρμόζει, σ΄ έναν ήρωα, πρόγονο των σημερινών Ασπροπύργιων, ο Δήμος Ασπροπύργου, τίμησε και φέτος την ημέρα της απελευθέρωσης της Αθήνας απ΄ τους Τούρκους κατακτητές (το 1821), το θρυλικό πολέμαρχο Καπετάν Μελέτη Βασιλείου και τους Έλληνες Αρβανίτες συμπολεμιστές του, απ΄ τη Χασιά, κι όλη την Αττική.
Στην τελετή, που πραγματοποιήθηκε στο άγαλμα του Ήρωα Πρωτοκαπετάνιου, τον Πανηγυρικό της Ημέρας για την πολιορκία και την απελευθέρωση της Αθήνας εκφώνησε η Πρόεδρος του Πνευματικού Κέντρου, κ. Γεωργία Πηλιχού, η οποία μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Βρισκόμαστε όλοι μαζί, εδώ, σήμερα, στο Μνημείο του Καπετάν Μελέτη της πόλης μας, για να γιορτάσουμε τη συμπλήρωση διακοσίων τριών χρόνων, από την πρώτη απελευθέρωση της Αθήνας από τους Τούρκους. Μία κορυφαία σελίδα της στρατιωτικής ιστορίας της Χώρας μας, για την οποία σήμερα γνωρίζουμε τόσα λίγα, και ακόμα πιο ελάχιστα για τους πρωταγωνιστές της.
Η σημασία της απελευθέρωσης των Αθηνών, το 1822, υπήρξε τεράστια για τον Αντικειμενικό Σκοπό της Εθνικής Επανάστασης, τόσο σε επιχειρησιακό επίπεδο, όσον αφορά την Ρούμελη, όσο και σε στρατηγικό επίπεδο σε ολόκληρη την επικράτεια. Η πολιορκία των Αθηνών από τους Δερβενοχωρίτες, Χασιώτες, Μενιδιάτες, και Μεσογείτες, με αρχηγό τον Χασιώτη Μελέτη Βασιλείου, υποβοηθούμενοι από Σαλαμίνιους, Αιγινήτες, Υδραίους και Κύθνιους, δεν ήταν μια αυθόρμητη αψιμαχία, προϊόν συναισθημάτων αγανάκτησης, μα το «γρανάζι» ενός πολύ ανώτερου μηχανισμού, ενός υψηλού πολεμικού σχεδίου του Αρχιστράτηγου Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, θεωρημένου από τον ίδιο τον Ιωάννη Καποδίστρια.
Ο οπλαρχηγός Μελέτης Βασιλείου γεννήθηκε στη Φυλή το 1778. Υπήρξε μέλος της Φιλικής Εταιρίας και συνέβαλε ενεργά στην οργάνωση των επαναστατικών δυνάμεων της Αττικής. Με το που ξέσπασε η Επανάσταση το 1821, κατάφερε με πολύ διπλωματικό τρόπο να πείσει τους Τούρκους ότι μπορούσαν να συνεργαστούν. Αυτό ήταν και το μοιραίο τους λάθος. Πιστεύοντας, ότι στο πρόσωπο του Βασιλείου, μπορούσαν να βρουν έναν σύμμαχο, του έδωσαν όλο τον χρόνο για να συγκροτήσει τις δυνάμεις του. Ο Καπετάν Μελέτης, κατάφερε μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να επανδρώσει αξιόμαχο ένοπλο σώμα που ξεπερνούσε τους χίλιους άνδρες. Από τα στενά της Πάρνηθας, σαν άλλος Αρχίδαμος, σαν άλλος Λακεδαιμόνιος πολιορκητής, άρχισε να λεηλατεί τα τουρκικά κτήματα, στερώντας τα τρόφιμα στους Τούρκους, και στην πορεία να «στραγγαλίζει» την Τουρκική αντίσταση με τρόπο κυκλωτικό, περιφερειακό και ασφαλή για τα Ελληνικά στρατεύματα. Στις 25 Απριλίου 1821 ο επαναστατικός στρατός του Καπετάν Μελέτη Βασιλείου κατέλαβε σχεδόν χωρίς αντίσταση την Αθήνα και οι Τούρκοι αποτραβήχτηκαν στην Ακρόπολη. Ο Καπετάν Μελέτης εγκαταστάθηκε στο Διοικητήριο και στις 28 Απριλίου 1821 ύψωσε με επίσημη τελετή τη σημαία της Ελευθερίας.
Ο Καπετάν Μελέτης ήταν ο κλασσικός Έλληνας. Το κλασσικό αρχέτυπο του Οδυσσέα που περιγράφει ο Όμηρος. Ευαίσθητος και αφοσιωμένος, όμως ταυτόχρονα ανάλγητος και απρόβλεπτος. Πανέξυπνος και ταυτόχρονα σκληρός. Όσα δεν πετύχαινε με τα βόλια του και το σπαθί του τα πετύχαινε με την πονηριά του. Όσα δεν μπορούσε να πετύχει με την δύναμη και με τους αριθμούς, τα πετύχαινε με την στρατηγική του. Όχι δεν είχε φοιτήσει σε Στρατιωτικές Ακαδημίες, όπως οι Υψηλάντηδες και ο Κολοκοτρώνης. Δεν είχε διαβάσει τους θεωρητικούς του πολέμου. Αλλά με μια ψυχή λιονταριού και ένα μυαλό αλεπούς, όπως θα έλεγε και ο Νικολό Μακιαβέλι, κατέλαβε την Αθήνα με μηδενικές απώλειες, νικώντας έναν πόλεμο δίχως καν να δώσει μάχη ! Γι’ αυτό και τον αποκαλούμε διαρκώς στρατιωτική ιδιοφυία ! Γιατί η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς σύγκρουση !!
Και μέσα σε αυτόν τον σκληροτράχηλο και παμπόνηρο άνδρα, βασίλευε μια αθώα και ρομαντική καρδιά. Γιατί μαχήθηκε όχι για προσωπικό συμφέρον, μα για την Ελληνοορθοδοξία. “Για τις Εκκλησιές μας, ορέ πολεμάμε! Αλλά και για τον Παρθενώνα, για τους Δελφούς, για τις Μυκήνες, για τη Δωδώνη, για τη Θήβα!», συνήθιζε να λέει..
Σήμερα, ιστορικοί συμφωνούν, πως ο Καπετάν-Μελέτης, αυτός ο σκληροτράχηλος και αδίστακτος οπλαρχηγός, με τις εξαιρετικές οργανωτικές και στρατιωτικές αρετές, αλλά και την ρομαντική καρδιά, είχε πλήρη γνώση της πλεκτάνης των εσωτερικών εχθρών της Επανάστασης, αλλά δίσταζε σε ένα μόνο πράγμα: να τους εξολοθρεύσει προτού τον εξολοθρεύσουν. Μια ρομαντική καρδιά άλλωστε δεν μπορεί να σκοτώσει τον αδελφό της. Το πλήρωσε με τη ζωή του, όπως το πλήρωσε συνολικά κι η Επανάσταση. Ας τον θυμόμαστε για πάντα, στήνοντας του αγάλματα σε όλη την Αττική, και εντάσσοντας τον περισσότερο στα γραπτά κείμενα και στις συζητήσεις της δημόσιας ιστορίας μας. Μα πάνω απ’ όλα, ας τον τοποθετήσουμε, σήμερα, στο σημείο που του αρμόζει καλύτερα: στο βάθρο της δικής μας ρομαντικής καρδιάς..
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ! ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ !!!»
Κατάθεση στεφάνων πραγματοποίησαν: ο Δήμαρχος Ασπροπύργου, κ. Νικόλαος Μελετίου, ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης, κ. Γεώργιος Κώτσηρας, ο Γραμματέας της Βουλής, κ. Ευάγγελος Λιάκος, ο Αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής, κ. Ελευθέριος Κοσμόπουλος, ο Υποδιοικητής της Σχολής Αλεξιπτωτιστών, Ταγματάρχης Πεζικού, Βασίλειος Σονικιάν καθώς και οι Διευθυντές του 2ου Δημοτικού Σχολείου και 1ου Γυμνασίου, κ.κ. Σοφία Λουκίσσα και Μαργαρίτα Ντάρα.
