«Συνεχίστε να κρατάτε το παιδί μέσα σας και συνεχίστε τον δρόμο σας με υγιείς, αξιόπιστες, αξιοπρεπείς και κατάλληλες για την ηλικία συμπεριφορές σας».
Δίχως αμφιβολία, κάπου βαθιά μέσα μας έχουμε ένα μικρό, γλυκό, τρυφερό, παιδί. Ανεξάρτητα από το τι μας συμβαίνει στο χάος της ζωής, ακόμα και σε όλες τις αρνητικότητες, τα ανεπιθύμητα γεγονότα και τις περιστάσεις πέρα από τον έλεγχό μας, αυτά τα υπέροχα παιδικά μας μέρη που μας βοηθούν να κρατήσουμε τη ζωή, να διατηρήσουμε τη χαρά της ζωής ζωντανή και να συνεχίσουμε αυτό τον υπέροχο δρόμο με την ελπίδα, την αγάπη και το κίνητρο. Είναι πολύ σημαντικό και απαραίτητο να μπορούμε να κατέχουμε πεισματικά τα συναισθήματά μας για να μην χάσουμε αυτή την πλευρά μας.
Από την άλλη, αυτά που έχουμε βιώσει προστέθηκαν στη ζωή μας ως εμπειρίες, τα χρόνια που ζούμε και συνεχίζουμε να ζούμε με τα γεγονότα και τις καταστάσεις που βιώνουμε συνεχώς παίρνουμε διάφορα μαθήματα. Παρόλο που έχουμε γίνει πλέον μεγάλες γυναίκες και άντρες, μένουμε σε επαφή με το εσωτερικό μας παιδί και αντιστεκόμαστε να μην το χάσουμε. Το χάος που βιώνουμε λόγω των ευθυνών που δεν μπορούμε να αναλάβουμε γιατί ακόμα πιστεύουμε ότι είμαστε παιδιά, αλλά εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι είμαστε παιδιά, αφαιρεί πολύ σημαντικές αξίες, ανθρώπους και δυνατότητες σε μεγάλους τυφώνες.
Τώρα θα πείτε, τι σχέση έχει αυτό ή θα αναρωτηθείτε, «Μπορεί να υπάρχει κάτι τόσο όμορφο όσο το να έχω ένα παιδί μέσα μου, παρά όλα τα γεγονότα και τις εμπειρίες που έχω ζήσει;». Φυσικά, όπως είναι σημαντικό να μην χάνουμε την υπέροχη πλευρά μας ό,τι κι αν βιώνουμε στη ζωή, είναι εξίσου σημαντικό να αποδεχτούμε ότι είμαστε πολύ μεγάλοι για να αναλάβουμε την ευθύνη για την ηλικία μας, τις εμπειρίες μας, τους ανθρώπους και τα γεγονότα που να μοιραζόμαστε τη ζωή μας και να μην κρυβόμαστε πια πίσω από την παιδική ηλικία.
Επομένως, το να μπορούμε να επιλέγουμε προσεκτικά τις στιγμές που βγάζουμε το εσωτερικό μας παιδί σημαίνει ότι είμαστε υγιείς ενήλικες. Το παιδί μέσα μας φαίνεται να είναι ένα θέμα που πρέπει να ληφθεί αρκετά σοβαρά. Από επιστημονική άποψη, ίσως τα συναισθήματά μας που δεν μπορούμε να εκφράσουμε είναι καλύτερα κατανοητά. Οι διδασκαλίες της πνευματικότητας μας παρέχουν επίσης πολλή φώτιση από αυτή την άποψη. Σύμφωνα με αυτές τις διδασκαλίες, το αγνό παιδί μέσα μας είναι η ίδια η ουσία μας. Είναι σε ροή, εκστατικό, και γι’ αυτό είναι σοφό. Είναι μια κατάσταση μας που ξεχνάμε καθώς αρχίζουμε να μεγαλώνουμε και είμαστε αρκετά γήινοι. Τα διανοητικά μας σενάρια καθιστούν δύσκολο να ακούσουμε τη φωνή αυτής της ουσίας από καιρό σε καιρό. Ο λόγος που αισθάνεται καλά όταν το θυμόμαστε είναι λόγω της καθαρής ενέργειας της ύπαρξής του.
