Σε αντίθετα αποτελέσματα από αυτά για τα οποία αναπτύχθηκαν μπορεί να οδηγήσει μια κατηγορία αντιβιοτικών, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη από του Πανεπιστήμιο του Έξετερ που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS). Τα ευρήματα έδειξαν ότι ορισμένα αντιβιοτικά που δρουν στην περιοχή δέσμευσης του βακτηριακού ριβοσώματος (π.χ. τετρακυκλίνες, μακρολίδες, αμινογλυκοσίδες κ.α.), τις κυτταρικές μονάδες που αναλαμβάνουν τη δόμηση πρωτεϊνών από γενετικές πληροφορίες στο mRNA, ευνοούν την επιβίωση των μικροβίων.
Η επιστημονική εργασία περιγράφει για πρώτη φορά την ιδιότητα ορισμένων αντιβιοτικών να προστατεύουν τα παθογόνα από τον θάνατο, φωτίζοντας τους υπεύθυνους μηχανισμούς. Εν προκειμένω, διαπιστώθηκε ότι τα αντιβιοτικά μειώνουν τις αποκρίσεις των βακτηρίων στο στρες -το οποίο προκαλούν οι αντιμικροβιακές ουσίες, η ωσμωτική πίεση, η ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών, οι ακραίες θερμοκρασίες κ.α.- και ανακόπτουν έτσι τη μείωση των πληθυσμών τους. Κοντολογίς, εξασφαλίζεται μεγαλύτερη επιβίωση για περισσότερα βακτήρια συγκριτικά με παθογόνα που δεν εκτίθενται στα αντιβιοτικά.
