Πόσο επηρεάζονται οι ελληνοβρετανικές σχέσεις και που οδηγούνται οι διαπραγματεύσεις για τα Γλυπτά μετά τη συνάντηση κορυφής που… δεν έγινε – Συμπαγές το ελληνικό πολιτικό σκηνικό
Με την επιστροφή του από το Λονδίνο στην Αθήνα, νωρίτερα από τον αρχικό προγραμματισμό δεδομένης της αιφνιδιαστικής ματαίωσης μιας συνάντησης κορυφής (προγραμματισμένης εδώ και εβδομάδες για χθες) στο Νο10 της Ντάουνινγκ Στριτ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετέβη απευθείας χθες το απόγευμα στο γραφείο του στην Ηρώδου Αττικού. Και από σήμερα επιστρέφει στο πρόγραμμα εσωτερικού.
Ωστόσο αναμένονται αναφορές του για τις επαφές και… μη επαφές του στο Λονδίνο και συνολικά για τα αποτελέσματα του τριήμερου ταξιδιού, κατά την πρωινή επίσκεψή του στο Προεδρικό Μέγαρο στο πλαίσιο των μηνιαίων συζητήσεων με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου.
Η ελληνική πλευρά, αφήνοντας πίσω της την έκτακτη διαχείριση στην οποία αναγκάστηκαν ο Μητσοτάκης και οι συνεργάτες του επί βρετανικού εδάφους από το ξαφνικό, πρωτοφανές unfair του ομολόγου του Ρίσι Σούνακ, στέκεται με ικανοποίηση σε δύο σημεία
Πρώτον στα επικριτικά για τον Σούνακ δημοσιεύματα βρετανικών μέσων και στα μηνύματα στήριξης της Ελλάδας από Βρετανούς πολίτες. Δεύτερον, στην καταδίκη της «απρέπειας» από την αντιπολίτευση (ενδεικτικές οι άμεσες τοποθετήσεις και του Στέφανου Κασσελάκη και του Νίκου Ανδρουλάκη), καθώς το ελληνικό πολιτικό σκηνικό φάνηκε συμπαγές.
«Δεν γενικεύουμε…»
Το βρετανικό διπλωματικό φάουλ απέναντι στην ελληνική αποστολή προκάλεσε βιαστικές διαρροές αλλά και προσπάθειες για… μαζέματα εκ μέρους της Ντάουνινγκ Στριτ καθώς και διαψεύσεις από την ελληνική πλευρά. Συγκεκριμένα το Μαξίμου είναι ξεκάθαρο ότι στην περίοδο της προεργασίας για τα θέματα της ελληνοβρετανικής ατζέντας δεν υπήρξε καμία συμφωνία Αθήνας και Λονδίνου που να εμπόδιζε συζήτηση για τα Γλυπτά του Παρθενώνα κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού, όπως με διαρροή έφερε στη δημόσια σφαίρα η πλευρά Σούνακ.
«Δεν γενικεύουμε…» λένε πάντως κυβερνητικές πηγές και, προβάλλοντας τους διαχρονικούς δεσμούς Ελλάδας – Ηνωμένου Βασιλείου, δείχνουν ότι η Αθήνα δεν προτίθεται να αναβαθμίσει από μόνη της προχθεσινή διπλωματική κρίση. Προφανώς όμως έχει πια καταγράψει με εξαιρετικά αρνητικό πρόσημο τη συμπεριφορά του Ρίσι Σούνακ. Ίσως μάλιστα ως «μάζεμα», μια ένδειξη επιστροφής της… ψυχραιμίας στη βρετανική πλευρά, ερμηνεύεται μάλιστα το ραντεβού έστω και στο πόδι που ζήτησε χθες ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Ντέιβιντ Κάμερον στον Έλληνα ομόλογό του Γιώργο Γεραπετρίτη στο περιθώριο της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες.
Εκεί ο Γεραπετρίτης, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, επεσήμανε τη «διαφωνία αρχής» ως προς το ζήτημα της επανένωσης των Γλυπτών αλλά οι δύο υπουργοί συμφώνησαν στην ανάγκη συνεργασίας για τη διαφύλαξη των σχέσεων Ελλάδας – Ηνωμένου Βασιλείου και την αντιμετώπιση των κοινών προκλήσεων.
Δεν σταματάμε…»
«Δεν σταματάμε…» διαμηνύει ταυτόχρονα η Αθήνα, λέγοντας ότι παραμένει υπέρ του διαλόγου (γενικώς) και ότι οι πάγιες θέσεις της θα διατυπώνονται με σαφήνεια ειδικώς για τα Γλυπτά. Και, σχολιάζοντας με νόημα ότι η διαπραγμάτευση του ελληνικού κράτους για το θέμα της επανένωσης των Γλυπτών γίνεται με το Βρετανικό Μουσείο και όχι με την κυβέρνηση, δείχνει ότι δεν σκοπεύει να μπλοκάρει την «αθόρυβη» πολιτιστική διπλωματία.
Είναι σαφές βέβαια ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν αναμένει άμεσα αποτελέσματα. Δεν τα περίμενε άλλωστε ούτε πριν από την ξαφνική εμπλοκή με τη στάση του Σούνακ, πόσω μάλλον από τη στιγμή που το θέμα ήρθε στο προσκήνιο με τέτοιο τρόπο.
Η εσωτερική σκηνή
Δεδομένου ότι το 2024 είναι εκλογική χρονιά για το Ηνωμένο Βασίλειο, το ατόπημα Σούνακ υποτάσσεται, κατά την ερμηνεία της Αθήνας, και σε σκοπιμότητες της πολιτικής αντιπαράθεσης. Η εκτίμηση είναι ότι ο πιεσμένος νυν πρωθυπουργός από τον πολιτικό αντίπαλό του, τον επικεφαλής των Εργατικών και πιθανόν επόμενο πρωθυπουργό Κιρ Στάρμερ, αναζητεί εναγωνίως ευκαιρίες για μηνύματα συσπείρωσης του ακροατηρίου του.
«Καταλαβαίνω πως ο Σούνακ είναι στριμωγμένος με τις δημοσκοπήσεις» είπε χαρακτηριστικά (Mega) ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού Δημήτρης Τσιόδρας, εκτιμώντας ότι ίσως θεώρησε ότι ένα ζήτημα «ευαίσθητο προς τον λαό της Βρετανίας» θα έφερνε κοντά του τη συντηρητική πλευρά.
