Οι προβλέψεις, σύμφωνα με το CNBC, έρχονται πριν από τον ενδιάμεσο προϋπολογισμό που πρόκειται να δημοσιευθεί μέσα σε αυτή την εβδομάδα.
Σε μια έκθεση που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα, το υπουργείο Οικονομικών δήλωσε ότι η οικονομία είναι έτοιμη να αναπτυχθεί με ρυθμό 7% ή και περισσότερο το οικονομικό έτος 2024. Το οικονομικό έτος της Ινδίας αρχίζει την 1η Απριλίου και λήγει στις 31 Μαρτίου.
Εάν επιτευχθεί ο φετινός στόχος, θα είναι το τρίτο συνεχόμενο έτος αύξησης του ΑΕΠ κατά 7% για την Ινδία. Το ΑΕΠ της χώρας ανέρχεται σήμερα σε 3,7 τρισ. δολάρια.
Ο επικεφαλής οικονομικός σύμβουλος της Ινδίας, Nageswaran, δήλωσε ότι ο στόχος της κυβέρνησης είναι να γίνει μια ανεπτυγμένη χώρα μέχρι το 2047.
«Οι επενδύσεις τόσο σε φυσικές όσο και σε ψηφιακές υποδομές συνέβαλαν στην ενίσχυση της προσφοράς και της μεταποίησης. Ως αποτέλεσμα, “η πραγματική αύξηση του ΑΕΠ θα είναι πιθανότατα πιο κοντά στο 7%” το οικονομικό έτος 2025», πρόσθεσε.
Σύμφωνα με την Goldman Sachs, η Ινδία είναι έτοιμη να γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου μέχρι το 2075, ξεπερνώντας όχι μόνο την Ιαπωνία και τη Γερμανία, αλλά και τις ΗΠΑ. Επί του παρόντος, η Ινδία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, πίσω από τις ΗΠΑ, την Κίνα, την Ιαπωνία και τη Γερμανία.
Χρηματιστηριακή αισιοδοξία
Οι μετοχές της Ινδίας ξεκινούν θετικά φέτος.
Ο δείκτης Nifty 50 αυξήθηκε περισσότερο από 20% το 2023 μετά από ράλι ρεκόρ πέρυσι. Αυτόν τον μήνα, ο δείκτης ξεπέρασε τις 22.000 για πρώτη φορά.
Η αυξανόμενη αισιοδοξία γύρω από τις προοπτικές ανάπτυξης της πιο πολυπληθούς χώρας του κόσμου, καθώς και η υψηλότερη ρευστότητα και η μεγαλύτερη εγχώρια συμμετοχή υπήρξαν βασικοί παράγοντες για την τόνωση του ράλι.
Το επιχειρηματικό περιβάλλον του τομέα είναι πολύ πιο ορθολογικά δομημένο απ’ ότι ίσχυε πριν μερικά χρόνια, καθώς οι εταιρείες με μεγάλο αντικείμενο εργασιών είναι κατά τεκμήριο οικονομικά υγιείς και με ξεκάθαρο ιδιοκτησιακό καθεστώς αλλά και οι σχετικά μικρότερες δουλεύουν και αυτές με πολύ πιο σωστό τρόπο.
Μία βασική διαφορά σε σχέση με το παρελθόν είναι πως με την πάροδο του χρόνου εγκαταλείπεται το θνησιγενές μοντέλο των μεγάλων εκπτώσεων κατά την διεκδίκηση διαφόρων έργων, μοντέλο το οποίο είχε σχεδόν πάντα ως αποτέλεσμα μεγάλες καθυστερήσεις και υπέρβαση του αρχικού προϋπολογισμού κατά την εκτέλεση του έργου και τελικά οδηγούσε τις επιχειρήσεις που χρησιμοποιούσαν αυτή την τακτική σε μεγάλες οικονομικές ζημιές.
