Αν και λαμβάνουν χώρα αλλαγές στην ελληνική κοινωνία, ο γάμος θεωρείται ακόμα από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες σημαντικός πυλώνας για την κοινωνία. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;
Οι περισσότεροι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν μεγαλώσει υπό την σκέπη της πυρηνικής οικογένειας, γεγονός που τους κάνει να πιστεύουν και να ελπίζουν ακόμα στο παραδοσιακό πρότυπο παρά τις αλλαγές που υφίσταται η ελληνική κοινωνία σε γενικό πλαίσιο. Από την επαρχία μέχρι και τις μεγάλες πόλεις, το πρότυπο της οικογένειας παρέμενε για πολλά χρόνια ίδιο, ενώ μόλις τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια γενικότερη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι επιθυμούν να δημιουργούν οικογένειες.
Οι σύντροφοι σχετίζουν τον θεσμό του γάμου με έννοιες όπως η ασφάλεια, η αγάπη, η φροντίδα και η συντροφικότητα. Στις σκέψεις τους, η δημιουργία οικογένειας ερμηνεύεται ως μια συμφωνία μεταξύ των ανθρώπων για την ύπαρξη ασφάλειας και υποστήριξης στις δυσκολίες που θα κληθούν να αντιμετωπίσουν στο μέλλον. Παράλληλα, ο γάμος -σαν θεσμός- νιώθουν ότι είναι το αντίδοτο στη μοναξιά, ενώ πιστεύουν πως με αυτόν τον τρόπο θα ξεπεράσουν τον φόβο μοναξιάς που πολλοί έχουν.
Πόσο σημαντική είναι η ουσιαστική επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι για έναν υγιή γάμο;
Δεν υφίσταται υγιής γάμος χωρίς μια καλή επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι. Ο μόνος τρόπος για να αντιμετωπιστούν από τα μικρότερα μέχρι τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η ουσιαστική επικοινωνία μεταξύ των συντρόφων, η ανταλλαγή σκέψεων, προβληματισμών, προτάσεων για λύσεις, συναισθημάτων. Και, για να το ξεκαθαρίσουμε, ουσιαστική επικοινωνία δεν σημαίνει απαραίτητα καθημερινή λεκτική επαφή αλλά συχνή, ουσιαστική ψυχοσυναισθηματική επαφή. Η ουσιαστική επικοινωνία περιέχει τόσο λεκτική όσο και απτική επαφή.
Ποια η συσχέτιση που υπάρχει ανάμεσα στον υγιή γάμο και την ομαλή ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών;
Η ανάπτυξη της υγιούς προσωπικότητας ενός παιδιού κρίνεται από πολλά. Βασικός πυλώνας, ωστόσο, είναι ο τρόπος που ένα παιδί μεγαλώνει και αλληλεπιδρά μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον. Όταν αναφερόμαστε σε έναν ήρεμο, υγιή γάμο, που αποτελείται από δύο ώριμους και ισορροπημένους ενήλικες, θεωρούμε ότι αυτό είναι ένα περιβάλλον στο οποίο ένα παιδί μπορεί να αναπτυχθεί ψυχοκοινωνικά. Από την άλλη, όταν ο γάμος δεν είναι υγιής και αποτελείται από δύο ενήλικες που συγκρούονται διαρκώς, χωρίς να μπορούν να βρουν τρόπο να λύσουν τις διαφορές τους, τότε το παιδί απορροφά αυτούς τους κραδασμούς και μεγαλώνει με τραύματα.
