Ο δικηγόρος Μιχάλης Αγγελόπουλος με μακρά πορεία στην τοπική αυτοδιοίκηση, και υποψήφιος ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, σε συνέντευξή του στην οικονομική αναλύτρια Δάφνη Γρηγοριάδη στους Atticatimes.gr, εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν να θέσει υποψηφιότητα. «Η προσπάθεια και προσδοκία να διεκδικήσω ένα καλύτερο αύριο για την πατρίδα μου και ειδικά για τις ακριτικές περιοχές μας, ηπειρωτικές και νησιωτικές, που τις έχω υπηρετήσει και είναι στην καρδιά μου».
Ποιοι λόγοι σας ώθησαν να θέσετε υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές και γιατί κάποιος να σας ψηφίσει;
Μ.Α.: Η προσπάθεια και προσδοκία να διεκδικήσω ένα καλύτερο αύριο για την πατρίδα μου και ειδικά για τις ακριτικές περιοχές μας, ηπειρωτικές και νησιωτικές, που τις έχω υπηρετήσει και είναι στην καρδιά μου. Και ξέρω ότι αυτό περνάει απαραίτητα μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, οπότε αυτή είναι η κύρια διεκδίκησή μου.
H θητεία μου ως εκλεγμένου αντιπροέδρου σ’ έναν θεσμό που εκπροσωπεί 200.000 Δήμους και Περιφέρειες από 47 χώρες, ήλθε να εμπλουτίσει σε ανεκτίμητο βαθμό τη γνώση που απέκτησα στο ξεκίνημα της καριέρας μου, όταν και πέρασα σχεδόν τέσσερα χρόνια ως επιστημονικός συνεργάτης σε τρεις επιτροπές του Ευρωκοινοβουλίου και άλλα δέκα ως νομικός σύμβουλος της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα.
Αποτελεί πολύ μεγάλο και σπουδαίο εφόδιο, αν μη τι άλλο επειδή μου επιτρέπει να μπορέσω, εφόσον με προτιμήσουν οι ψηφοφόροι, να προσφέρω άμεσα στην Ευρωβουλή, χωρίς να πρέπει να μάθω απ’ την αρχή, με αργό και δύσκολο τρόπο, τους περίπλοκους μηχανισμούς των Βρυξελλών.
Ποια είναι η γνώμη σας για την τρέχουσα πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον τομέα της οικονομίας, και ποια βήματα θεωρείτε απαραίτητα για την βελτίωσή της;
Μ.Α.: Είναι αλήθεια ότι για πολλά χρόνια τώρα εφαρμόστηκαν πολιτικές που ήταν στη βάση τους αντιευρωπαϊκές, αντίθετες με τα οράματα και τις ιδρυτικές αξίες της Ε.Ε. και σύμφωνες μόνο με το δόγμα της “δημοσιονομικής σταθερότητας”, που εξυπηρετούσε σχεδόν αποκλειστικά τη Γερμανία και τους δορυφόρους της. Θυμίζω ότι λεγόταν τότε λόγος για “PIGS” και άλλες γραφικότητες και, που σε βάθος χρόνου δημιουργήθηκαν ξεκάθαρα δύο ταχύτητες εντός της Ευρώπης.
Δεν πρόκειται για μία μη αναστρέψιμη κατάσταση. Αλλά πρέπει να υπάρξει γενναιότητα και διάθεση αυτοκριτικής για να διορθωθεί. Κι αυτό που κυρίως πρέπει να γίνει αντιληπτό είναι ότι, πλέον, ουδεμία ευρωπαϊκή εθνική οντότητα μπορεί να διεκδικήσει άξια λόγου θέση στο σημερινό διεθνές γεωπολιτικό σκηνικό. Μόνο μια δυνατή, πραγματικά ενωμένη και διευρυμένη Ευρώπη μπορεί να επιτύχει κάτι τέτοιο. Οπότε έχει έλθει η ώρα να παραμεριστούν εγωισμοί και προκαταλήψεις και να προχωρήσουμε από κοινού στους αμοιβαίους συμβιβασμούς που απαιτούν οι καιροί.
Είναι πολλές οι πολιτικές που θα διασφαλίσουν το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της χώρας μας μέσα σε αυτήν. Η κοινή αμυντική και διπλωματική πολιτική, η επένδυση στην τεχνολογική πρωτοπορία, η αυτάρκεια σε ενέργεια και πρώτες ύλες, η ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα, η επαναβιομηχάνιση, και τελικά η επιστροφή στο κοινωνικό πρόσωπο της Ένωσης, με την άμβλυνση των ανισοτήτων, και την πλήρη εκμετάλλευση του οικονομικού μεγέθους της Ευρώπης αλλά προς όφελος όλων των κρατών-μελών της.
Όλα τα πιο πάνω και αρκετά άλλα επίσης είναι μέρη μιας “Ευρώπης για τους Ευρωπαίους πολίτες”. Διότι, καταστατικά μιλώντας πλέον, οι πολίτες είναι που πρέπει να βρεθούν πια όχι μόνον στο επίκεντρο των αποφάσεων, αλλά ως ισότιμοι συνομιλητές και στα ίδια τα κέντρα που τις λαμβάνουν.
Μόνον κάτι τέτοιο θα μπορέσει να οδηγήσει την Ένωση στις στοχευμένες, ρεαλιστικές και εφαρμόσιμες πολιτικές που τόσο πολύ έχει ανάγκη και τόσο πολύ έχουν λείψει τα τελευταία χρόνια από τον μέσο Ευρωπαίο.
Με την εμπειρία σας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση , ποια είναι τα κυριότερα ζητήματα που πιστεύετε ότι θα πρέπει να προωθηθούν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για την Ελλάδα;
Μ.Α.: Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ο θεσμός με την μεγαλύτερη εγγύτητα με τους πολίτες. Όσοι έχουμε ασχοληθεί και ασχολούμαστε στενά με την Αυτοδιοίκηση, ασχολούμαστε με τα καθημερινά προβλήματα και μόνον εμείς γνωρίζουμε τις ανάγκες των τοπικών μας κοινωνιών, τις προτεραιότητές τους, τους στόχους τους, τις επιθυμίες τους.
Αυτός εξάλλου είναι ένας βασικός λόγος που οι αρμοδιότητες της Αυτοδιοίκησης πρέπει να αυξηθούν και η φωνή των εκπροσώπων της στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να γίνει πιο δυνατή. Ειδικά σήμερα που η Ευρώπη χρειάζεται αλλαγές, ώστε το κοινό ευρωπαϊκό όνειρο να δυναμώσει ξανά και ο μέσος Ευρωπαίος πολίτης να μην αισθάνεται αποκομμένος από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή του. Ο Χάρτης Τοπικής Δημοκρατίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης προσδιορίζει τις σχέσεις της Κεντρικής Διοίκησης και της Αυτοδιοίκησης. Έχει προσυπογραφεί από την χώρα μας και πρέπει να εφαρμοστεί σε όλο του το εύρος.
Ως πρώην Δήμαρχος Σάμου και Περιφερειάρχης Ανατολικής Μακεδονίας – Θράκης, ως Πρόεδρος σήμερα του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης της ΚΕΔΕ και εκπρόσωπος της σε πολλά ευρωπαϊκά όργανα, γνωρίζω καλά πώς λειτουργούν οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, όπως γνωρίζω από πρώτο χέρι τα ζητήματα της Αυτοδιοίκησης και τις πραγματικές ανάγκες της και πιστεύω ότι μπορεί η αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού να εκπροσωπηθεί σωστά.
