Δύο κοπέλες κατεβαίνουν αγκαζέ τις σκάλες στον σταθμό, φανερά εντυπωσιασμένες. Δεν μπορούν να πιστέψουν ότι το μετρό της Θεσσαλονίκης, που πιθανότατα άρχισε να χτίζεται όταν ήταν ακόμα παιδιά, λειτουργεί επιτέλους.
Από τις 13:30 το μεσημέρι, αμέσως μετά την τελετή εγκαινίων και την επίσημη έναρξη λειτουργίας, πλήθος κόσμου άρχισε να συγκεντρώνεται στους 13 σταθμούς της γραμμής. Εκατοντάδες άνθρωποι περίμεναν ανυπόμονα να μπουν, γεμάτοι ενθουσιασμό, σαν μικρά παιδιά.
Μπορεί το μετρό να μην ήταν κάτι άγνωστο για αυτούς, αλλά αυτό ήταν το «δικό τους» μετρό, το έργο που για χρόνια συνδέθηκε μόνο με προβλήματα και καθυστερήσεις στην πόλη.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας, χιλιάδες άνθρωποι επισκέφθηκαν τους σταθμούς. Οικογένειες, παρέες, ζευγάρια κάθε ηλικίας ήρθαν να δουν από κοντά το νέο μέσο μεταφοράς. Άλλοι επέλεξαν να δουν όλους τους σταθμούς, ενώ κάποιοι περιορίστηκαν στους πιο εντυπωσιακούς. Υπήρχαν επισκέπτες όχι μόνο από τη Θεσσαλονίκη, αλλά και από γειτονικές περιοχές όπως οι Σέρρες, το Κιλκίς και ο Πολύγυρος.
Το κοινό κινούνταν με αργό ρυθμό, τραβώντας συνεχώς φωτογραφίες και βίντεο. Σε κάθε στάση, οι selfies και οι αναμνηστικές φωτογραφίες ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της εμπειρίας.
Ο σταθμός της Βενιζέλου αναδείχθηκε ο πιο δημοφιλής, με το πλήθος να συρρέει για να θαυμάσει τον ενσωματωμένο αρχαιολογικό χώρο. Παρά τον ενθουσιασμό, όμως, η βροχή έφερε κάποιες δυσκολίες. Σε σταθμούς όπως η Βενιζέλου, νερά έσταζαν από τις εισόδους, προκαλώντας ολισθηρότητα, με υπαλλήλους να σκουπίζουν συνεχώς και κουβάδες να τοποθετούνται σε στρατηγικά σημεία.
Μια όχι και τόσο ευχάριστη εικόνα για την πρώτη ημέρα λειτουργίας ενός έργου που κόστισε 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Οι συζητήσεις μέσα στους συρμούς και τους σταθμούς ήταν έντονες. Κάποιοι αναρωτιούνταν πόσο πρακτικό θα είναι το μετρό για την καθημερινότητά τους, ενώ άλλοι σχολίαζαν το μέγεθος των αποβάθρων και το βάθος στο οποίο βρίσκονται οι σταθμοί.
Σε σταθμούς με μεγαλύτερη κίνηση ίσως καταγράφηκαν και τα πρώτα περιστατικά μικροκλοπών, με ανακοινώσεις να προειδοποιούν τους επιβάτες να φυλάσσουν τα προσωπικά τους αντικείμενα.
Και φυσικά, λόγω της χαρακτηριστικής «γειτονιάς» που είναι η Θεσσαλονίκη, οι τυχαίες συναντήσεις με φίλους και γνωστούς ήταν συχνό φαινόμενο. Οι κοινοποιήσεις δεν έλειψαν: οι νεότεροι ανέβαζαν φωτογραφίες στα κοινωνικά δίκτυα, ενώ οι μεγαλύτεροι έκαναν τηλεφωνήματα. Αυτό γινόταν κυρίως στις εισόδους, αφού μέσα στο δίκτυο δεν υπάρχει ακόμα σήμα κινητής τηλεφωνίας.
πηγή: Kathimerini
