Της Δάφνης Γρηγοριάδη, Οικονομικής Αναλύτριας
Ο δείκτης της πρόθεσης για αποταμίευση τους προσεχείς 12 μήνες σημείωσε περαιτέρω υποχώρηση τον Δεκέμβριο του 2024, αγγίζοντας τις -68,7 μονάδες από -66,9 μονάδες τον Νοέμβριο. Η εξέλιξη αυτή υποδηλώνει την ενίσχυση της απαισιοδοξίας μεταξύ των νοικοκυριών σχετικά με τη δυνατότητά τους να εξοικονομήσουν χρήματα το επόμενο έτος.
Συγκεκριμένα, το 85% των νοικοκυριών (από 84% τον προηγούμενο μήνα) δηλώνει ότι δεν θεωρεί πιθανή την αποταμίευση στο επόμενο 12μηνο. Μόλις το 13% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η αποταμίευση είναι πιθανή ή πολύ πιθανή σε έρευνα του ΙΟΒΕ. Τα δεδομένα αυτά αντικατοπτρίζουν την αυξημένη οικονομική πίεση που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά, ιδιαίτερα σε μια περίοδο όπου οι τιμές των αγαθών και των υπηρεσιών παραμένουν σε υψηλά επίπεδα λόγω πληθωριστικών πιέσεων.
Αυξημένο Κόστος Διαβίωσης
Ο πληθωρισμός, αν και έχει παρουσιάσει ορισμένα σημάδια αποκλιμάκωσης, εξακολουθεί να διατηρεί τις τιμές βασικών αγαθών και υπηρεσιών σε υψηλά επίπεδα, περιορίζοντας τα διαθέσιμα εισοδήματα των νοικοκυριών.
Αβεβαιότητα για την Οικονομία
Παρά την σταθερή βελτίωση του δείκτη οικονομικού κλίματος, η ανησυχία για το ενεργειακό κόστος, τις διεθνείς εξελίξεις και την αγορά εργασίας παραμένει έντονη, επιβαρύνοντας την ψυχολογία των πολιτών.
Χαμηλές Αποταμιευτικές Συνήθειες
Η Ελλάδα, παραδοσιακά, παρουσιάζει χαμηλά επίπεδα αποταμίευσης σε σύγκριση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Η διαρκής πίεση στα εισοδήματα έχει καταστήσει ακόμη δυσκολότερη την αποταμίευση για μεγάλο μέρος του πληθυσμού.
Περιορισμένη Βελτίωση του Διαθέσιμου Εισοδήματος
Παρόλο που έχουν σημειωθεί βελτιώσεις στην αγορά εργασίας, όπως η μείωση της ανεργίας, οι αυξήσεις στους μισθούς δεν φαίνεται να επαρκούν για να αντισταθμίσουν τις αυξημένες δαπάνες.
Η υποχώρηση της πρόθεσης για αποταμίευση υπογραμμίζει την ανάγκη για πολιτικές που θα ενισχύσουν την οικονομική σταθερότητα των νοικοκυριών.
Προτεραιότητες πρέπει να είναι:
Η αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος μέσω φορολογικών ελαφρύνσεων ή στοχευμένων επιδοτήσεων.
Η συγκράτηση των πληθωριστικών πιέσεων με μέτρα για τη σταθεροποίηση του κόστους ζωής.
Η προώθηση χρηματοοικονομικής εκπαίδευσης, ώστε να ενισχυθεί η κουλτούρα αποταμίευσης στο μέλλον.
