Νέος σεισμός μεγέθους 4,7 Ρίχτερ σημειώθηκε μεταξύ Αμοργού και Σαντορίνης.
Η δόνηση σημειώθηκε σε εστιακό βάθος 19,4 Χλμ., σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, σε επίκεντρο που υπολογίζεται στα 16 Χλμ. ΝΔ της Αρκεσίνης Αμοργού.
Το Ευρωμεσογειακό Σεισμολογικό Κέντρο υπολογίζει τη δόνηση στα 4,8 Ρίχτερ, ενώ αναφέρει πως προηγήθηκε δόνηση 4,2.
Το ΕΚΠΑ σε έκτακτη ενημέρωσή του αναφέρει ότι «η έως τώρα σεισμική δραστηριότητα στη ζώνη Σαντορίνης-Αμοργού πιθανώς φέρει τα χαρακτηριστικά ενός σεισμικού σμήνους, καθώς δεν διακρίνεται κάποιος σεισμός με μέγεθος σαφώς μεγαλύτερο από όλους τους υπόλοιπους, ο οποίος θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως κύριος σεισμός». Προειδοποιεί ότι ο ρυθμός σεισμικότητας βαίνει αυξανόμενος και προβλέπει τα δύο ενδεχόμενα:
- Να συνεχιστεί η δράση του αλλά με σταδιακά μικρότερα μεγέθη και μικρότερο πλήθος σεισμών, αλλά να διαρκέσει πολλούς μήνες, όπως στην περίπτωση του σεισμικού σμήνους της Θήβας.
- Ωστόσο, ένα δεύτερο ενδεχόμενο είναι το σμήνος αυτό να διεγείρει τη διάρρηξη ενός σημαντικού τμήματος μεγάλου ενεργού ρήγματος της περιοχής, δίνοντας έτσι έναν κύριο σεισμό, και στη συνέχεια η δραστηριότητα να πάρει τη μορφή μιας τυπικής μετασεισμικής ακολουθίας.
Σε μια τέτοια περίπτωση, το σεισμικό σμήνος που έχει προηγηθεί του κύριου σεισμού θα χαρακτηριστεί (εκ των υστέρων) ως προσεισμική ακολουθία.
Το ΕΚΠΑ τονίζει ακόμη ότι «αν και η παρατηρούμενη σεισμική έξαρση λαμβάνει χώρα εντός του ενεργού ηφαιστειακού τόξου του Νοτίου Αιγαίου, δεν σχετίζεται άμεσα με κάποιο γνωστό ηφαιστειακό κέντρο, αλλά φαίνεται να έχει ενεργοποιήσει ένα σύστημα κανονικών ρηγμάτων, διεύθυνσης ΝΔ-ΒΑ στη θαλάσσια λεκάνη της Ανύδρου».
Πάνω από 6.400 σεισμοί έγιναν στη ζώνη Σαντορίνης – Αμοργού από τις 26 Ιανουαρίου έως τις 3 Φεβρουαρίου, όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Διεπιστημονική Επιτροπή Διαχείρισης Κινδύνων και Κρίσεων ΕΚΠΑ.
Με βάση τα στοιχεία, στις 2 Φεβρουαρίου έγιναν πάνω από 1.300 σεισμοί και στις 3 Φεβρουαρίου πάνω από 1.400 στην περιοχή.
Τα μέλη της επιτροπής αναφέρουν ότι η σεισμική δραστηριότητα στη συγκεκριμένη περιοχή πιθανώς φέρει τα χαρακτηριστικά σεισμικού σμήνους, καθώς μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει κάποιος σεισμός με μέγεθος σαφώς μεγαλύτερο, που θα μπορούσε να είναι ο κύριος σεισμός.
«Επιπλέον, ο ρυθμός σεισμικότητας βαίνει αυξανόμενος, ενώ οι μετασεισμικές ακολουθίες χαρακτηρίζονται από φθίνουσα χρονική κατανομή σεισμών, με το μέγεθος του μεγαλύτερου μετασεισμού συνήθως να είναι μικρότερο από ~0.5 συγκριτικά με τον κύριο σεισμό», προσθέτουν οι ερευνητές.
