Σε κλίμα βαθιάς συγκίνησης και με την παρουσία συγγενών των θυμάτων, εκπροσώπων της πολιτείας και πολιτών, πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια του μνημείου «Δέντρο των Ψυχών», το οποίο αφιερώνεται στα 57 θύματα της τραγωδίας των Τεμπών. Δύο χρόνια μετά το φονικό σιδηροδρομικό δυστύχημα, η Αθήνα απέκτησε έναν χώρο συλλογικής μνήμης, έναν τόπο στοχασμού και υπενθύμισης της ανάγκης για δικαιοσύνη.
Ένα μνημείο με βαθύ συμβολισμό
Το μνημείο τοποθετήθηκε στο πάρκο Ερμού και Πειραιώς, απέναντι από την Τεχνόπολη, σε έναν χώρο που σφύζει από ζωή και νεανικότητα. Το «Δέντρο των Ψυχών», έργο της καλλιτέχνιδας Μαρίας Μανδάκη, έρχεται να θυμίσει πως οι ζωές που χάθηκαν άδικα δεν θα ξεχαστούν. Το δέντρο, διαχρονικό σύμβολο ζωής και αναγέννησης, αποκτά εδώ μια νέα σημασία: γίνεται φορέας μνήμης, πόνου, αλλά και ελπίδας για ένα μέλλον με περισσότερη ασφάλεια και αλήθεια.
Ηχηρό μήνυμα από τον Δήμαρχο Αθηναίων
Στην εκδήλωση το παρών έδωσε ο Δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, ο οποίος, απευθυνόμενος στους παρευρισκόμενους και στις οικογένειες των θυμάτων, τόνισε πως το μνημείο αποτελεί υπόσχεση για δικαιοσύνη και αλήθεια.
«Οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις μίλησαν, ας τις ακούσουμε όλοι. Για να γαληνέψουν οι ψυχές των συνανθρώπων μας. Εκεί δεν μας οδήγησε μόνο η οδύνη αλλά κυρίως το παντοδύναμο αίτημα για δικαιοσύνη και φως.»
Ο ίδιος επισήμανε πως η κοινωνία δεν θα δεχθεί τη συγκάλυψη, ούτε θα αφήσει τη μνήμη των θυμάτων να ξεθωριάσει.
«Η χθεσινή κινητοποίηση ήταν υπόσχεση απέναντι σε αυτούς που χάθηκαν άδικα. Υπόσχεση για κάθαρση και ταυτόχρονα δέσμευση απέναντι στους επιζώντες και τις οικογένειες των θυμάτων ότι δεν είναι μόνοι τους στον δύσκολο δρόμο που πορεύονται.»
Αντί μνημοσύνου, διεκδίκηση δικαιοσύνης
Η τοποθέτηση του «Δέντρου των Ψυχών» έρχεται σε μια στιγμή που η κοινωνία συνεχίζει να απαιτεί απαντήσεις και ευθύνες για την τραγωδία. Οι πρόσφατες διαδηλώσεις σε ολόκληρη τη χώρα απέδειξαν πως οι πολίτες δεν ξεχνούν και πως η απαίτηση για δικαιοσύνη είναι ισχυρότερη από ποτέ.
Το μνημείο δεν είναι μόνο ένας χώρος θρήνου, αλλά και ένας τόπος προβληματισμού και ευθύνης. Ένα σύμβολο μνήμης και ελπίδας, ώστε η τραγωδία των Τεμπών να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά.
