Ο Παύλος Σαράκης Δικηγόρος, Ποινικολόγος, Πολιτικός και Ανεξάρτητος Βουλευτής Επικρατείας, μιλάει στην δημοσιογράφο Κορίνα Τριανταφύλλου και τους Attica Times για την έλλειψη πολιτικού προσωπικού στην χώρα μας, για την ανεπάρκεια της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης, για τον πατριωτικό χώρο που “αγκομαχάει” και για την κομματοκρατία , που όπως δηλώνει, αποπλανεί τη Δημοκρατία.
Κύριε Σαράκη, έχοντας πλέον αποκτήσει κοινοβουλευτική εμπειρία, πώς αξιολογείτε σήμερα το πολιτικό προσωπικό της χώρας; Πιστεύετε ότι υπάρχει πολιτική επάρκεια να αντιμετωπιστούν οι εσωτερικές καθώς και οι διεθνείς προκλήσεις;
Είναι κοινή πεποίθηση ότι το πολιτικό προσωπικό, τόσο στην πατρίδα μας όσο και στην Ευρώπη είναι καθολικά ανεπαρκές. Αδυνατεί να κατανοήσει και κατά συνέπεια να εκφράσει τις ανάγκες αλλά και τις αγωνίες της κοινωνίας. Οι περισσότεροι είναι υλιστές, στερούνται πνεύματος και ιδεολογίας, στεγνοί υπηρέτες ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και «σκοτεινών» κέντρων. Ποτέ άλλοτε η Ευρώπη δεν βρισκόταν μπροστά σε τόσα πολιτικά και γεωστρατηγικά αδιέξοδα, αλλά και σε τέτοια οικονομική ύφεση. Όσο για την Ελλάδα, οι γόνοι, οι καρικατούρες, οι ημίτρελοι και οι τυχοδιώκτες κυριαρχούν στην πολιτική ζωή. Όχι μόνο δεν έχουν πνευματικό και ιδεολογικό υπόβαθρο, είναι και παντελώς ανίκανοι να δώσουν ρεαλιστικές λύσεις και όραμα στην ελληνική κοινωνία. Ένα χρεωκοπημένο πολιτικό σύστημα που οδηγεί την πατρίδα μας κυριολεκτικά «στα βράχια»!
Υπάρχει, κατά τη γνώμη σας, κάποιο κόμμα ή πολιτικός φορέας που να πληροί τις προϋποθέσεις για να αποτελέσει ουσιαστική αντιπολίτευση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη;
Η ελάσσονα και μείζονα αντιπολίτευση είναι μέρος του χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος. Στερούνται πολιτικού ρεαλισμού και οράματος. Δεν εμπνέουν στο ελάχιστο, δεν τους εμπιστεύεται η κοινωνία. Δεν φτάνει να διαμαρτύρεσαι, να καταγγέλλεις. Απαιτείται να έχεις και πρόταση και αξιοπιστία. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ δεν έχει αξιοσήμαντη αντιπολίτευση στο κοινοβούλιο, έχει απέναντί της τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Αισθάνεται πλέον αφόρητα την αγανάκτηση, την οργή και την αποδοκιμασία των πολιτών, πολλοί από τους οποίους ήταν και ψηφοφόροι της. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το 70% των πολιτών πιστεύει ότι η χώρα «αρμενίζει στραβά» και δεν είναι καθόλου αισιόδοξοι για το μέλλον τους. Η ίδια η κοινωνία θα ανατρέψει την παρούσα κυβέρνηση και θα κυοφορήσει νέα πολιτικά σχήματα.
Ο λεγόμενος «πατριωτικός χώρος» βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης. Πώς τον αντιλαμβάνεστε εσείς; Πιστεύετε ότι υπάρχει ενιαία έκφραση ή πρόκειται για έναν κατακερματισμένο χώρο;
Υπηρετώ τον εθνικό/κοινωνικό/πατριωτικό χώρο από τα μαθητικά μου χρόνια. Δικαιούμαι να τον αξιολογώ με αυστηρότητα και χωρίς υπεκφυγές. Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη ακμάζει, εδώ αγκομαχάει. Είναι αδιανόητο και ανεπίτρεπτο ο χώρος να ποδηγετείται από υπερφίαλους ηγετίσκους, influencers, εμποράκους και ελεεινούς τυχοδιώκτες. Προσωποπαγή κόμματα, χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο και πολιτικό ρεαλισμό. Η πολιτική είναι υψηλή τέχνη. Αναγκαία προϋπόθεση να έχεις ιδεολογία με συντεταγμένες, πειθαρχία στην πολιτική στρατηγική και αφοσίωση στο καθήκον. Και για να έχεις άξια μέλη και στελέχη πρέπει να καλλιεργείς την ιδεολογία μας με έντυπη και ηλεκτρονική αρθρογραφία. Ποιος σήμερα το κάνει αυτό;! Προσωπικά θα ήθελα να ανασυνταχθεί ο χώρος με ένα νέο ιδεολογικοπολιτικό ταυτοτικό κίνημα που θα εκφράζει το ρεύμα της κοινωνίας που εμπνέεται και υπερασπίζεται τις ιδέες του έθνους, της αξιοκρατίας, της διαφάνειας και του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού.
Διατελείτε ανεξάρτητος βουλευτής μετά την αποχώρησή σας από την Ελληνική Λύση. Πώς βλέπετε τον ρόλο των ανεξάρτητων φωνών στο Κοινοβούλιο σήμερα; Υπάρχει χώρος για ανεξάρτητη πολιτική σκέψη ή το σύστημα ευνοεί τη γραμμική κομματική πειθαρχία;
Το κοινοβουλευτικό σύστημα και ο Κανονισμός της Βουλής είναι διαρθρωμένα για να υπηρετούν τη γραμμική κομματική πειθαρχία, που επιβάλλεται από τις κομματικές ηγεσίες. Η κομματοκρατία λοιπόν, είναι που αποπλανεί τη Δημοκρατία. Οι ανεξάρτητοι βουλευτές έχουν – εκ των πραγμάτων – περιορισμένο ρόλο. Εγώ έχω αρχές, αξίες και ιδεολογία. Αυτές υπηρετώ είτε εντός, είτε εκτός του κοινοβουλίου. Αισθάνομαι ελεύθερος στρατιώτης του κινήματος του εθνισμού/πατριωτισμού που αγωνίζεται για την εθνική μας ταυτότητα, για κοινωνική δικαιοσύνη, για τους πολλούς και όχι για τους λίγους προνομιούχους . . .
