Σε ηλικία 97 ετών έφυγε από τη ζωή ο Πέτρος Μολυβιάτης, πρώην υπουργός Εξωτερικών, την Κυριακή 4 Μαΐου.
Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας, κυρίως αναπνευστικής φύσεως, και είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο αρκετές φορές τους τελευταίους έξι μήνες.
Ο Πέτρος Μολυβιάτης γεννήθηκε στη Χίο στις 12 Ιουνίου 1928. Η μητέρα του, Αγάπη, ήταν αδελφή του συγγραφέα Ηλία Βενέζη και είχε καταγωγή από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας. Υπήρξε επί σειρά ετών στενός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Καραμανλή, διατελώντας τρεις φορές υπουργός Εξωτερικών (2004–2006, 2012 και 2015), διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του πρωθυπουργού (1974–1980), γενικός γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας (1980–1985 και 1990–1995), βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας (1996–2004) και ισόβιος πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του ιδρύματος “Κωνσταντίνος Καραμανλής” από το 1983.
Η συνεισφορά του χαρακτηρίζεται ως ιδιαίτερα σημαντική σε κρίσιμα εθνικά ζητήματα, όπως «οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, το Κυπριακό και η ευρωπαϊκή πορεία της Ελλάδας».
Ήταν παντρεμένος με τη Νιόβη Χριστάκη και απέκτησαν δύο παιδιά, ένα γιο και μία κόρη, τη Λώρα, η οποία υπήρξε σύζυγος του Στέλιου Παναγόπουλου, επιχειρηματία, τραπεζίτη και πρώην ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ.
Η σταδιοδρομία του
Ο Πέτρος Μολυβιάτης σπούδασε νομικά στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εντάχθηκε στο διπλωματικό σώμα και υπηρέτησε σε σημαντικές θέσεις: στις Μόνιμες Αντιπροσωπείες της Ελλάδας στον ΟΗΕ (Νέα Υόρκη) και το ΝΑΤΟ (Βρυξέλλες), καθώς και στις πρεσβείες της Μόσχας, της Άγκυρας και της Πρετόριας. Το 1974 ανέλαβε γενικός διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του τότε πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Καραμανλή και αργότερα υπηρέτησε ως γενικός γραμματέας της Προεδρίας της Δημοκρατίας. Από το 1996 έως το 2004 διετέλεσε βουλευτής Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Στην κυβέρνηση Καραμανλή το 2004 ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών μέχρι το 2006.
Αργότερα, τοποθετήθηκε επικεφαλής του ίδιου υπουργείου σε δύο υπηρεσιακές κυβερνήσεις: του Παναγιώτη Πικραμμένου το 2012 και της Βασιλικής Θάνου το 2015.
Πρόταση για το Μακεδονικό
Τον Απρίλιο του 2005, ο Πέτρος Μολυβιάτης μαζί με τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή απέστειλαν έξι επιστολές προς ηγέτες της ΕΕ και τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους, προτείνοντας τη λύση του ζητήματος της ονομασίας των Σκοπίων μέσω μιας «διπλής ονομασίας». Η πρόταση προέβλεπε τη χρήση της «Δημοκρατίας Μακεδονίας-Σκόπια» για διεθνή χρήση και τη διατήρηση της ονομασίας «Δημοκρατία της Μακεδονίας» για εσωτερική χρήση, χωρίς αλλαγή του Συντάγματος της γειτονικής χώρας.
Αντιδράσεις από τον πολιτικό κόσμο
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κ. Τασούλας, ανέφερε: «Πλήρης ημερών, εθνικής και δημόσιας προσφοράς, απεβίωσε ο Πέτρος Μολυβιάτης […] Υπήρξε ένας ευπατρίδης της δημόσιας ζωής που μας αφήνει ένα σπάνιο παράδειγμα υψηλού ήθους και πραγματικού και σεμνού πατριωτισμού».
Ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης δήλωσε: «Η Ελλάδα, η Νέα Δημοκρατία και όλοι όσοι τον γνωρίσαμε, αποχαιρετούμε με σεβασμό τον Πέτρο Μολυβιάτη […] Ένας άξιος Έλληνας περνά στην Ιστορία».
Ο Κώστας Καραμανλής σημείωσε: «Με οδύνη, σεβασμό και ευγνωμοσύνη για όσα προσέφερε στον Τόπο αποχαιρετώ τον Πέτρο Μολυβιάτη […] Προσωπικά χάνω έναν πολύ δικό μου άνθρωπο».
Ο Προκόπης Παυλόπουλος σχολίασε: «Με άφατη οδύνη αποχαιρετώ τον ευπατρίδη Πέτρο Μολυβιάτη […] Η απώλειά του αφήνει πραγματικά ένα δυσαναπλήρωτο κενό στη δημόσια ζωή του τόπου».
Ο Αντώνης Σαμαράς έγραψε: «Ο Πέτρος Μολυβιατης πέρασε στην ιστορία […] Συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Κωστής Χατζηδάκης δήλωσε: «Έφυγε ένας ευπατρίδης! Ο Πέτρος Μολυβιάτης ήταν ένας ξεχωριστός Έλληνας! […] Τον αποχαιρετούμε με σεβασμό!».
Ο Νίκος Δένδιας τόνισε: «Ο Πέτρος Μολυβιάτης υπηρέτησε με προσήλωση και ζήλο τα εθνικά συμφέροντα […] Θα τον θυμόμαστε πάντα για την ευπρέπεια, τη σοβαρότητα και την αίσθηση καθήκοντος που τον διέκρινε».
Ανακοινώσεις κομμάτων
Η Νέα Δημοκρατία εξέφρασε τη βαθιά της θλίψη για τον χαμό ενός «ευπατρίδη» και «ιστορικού στελέχους» της, που «υπηρέτησε την Πατρίδα και την Παράταξη με αφοσίωση, ήθος και εντιμότητα».
Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία αναγνώρισε τη «θεσμική σοβαρότητα» και την «προσήλωσή του στην υπεράσπιση της διεθνούς θέσης της Ελλάδας», παρότι υπήρχαν διαφορετικές ιδεολογικές προσεγγίσεις.
Αντίο σε έναν άνθρωπο που υπηρέτησε τη δημόσια ζωή με αξιοπρέπεια, συνέπεια και εθνική συνείδηση.