Ο Δημήτρης Στρατούλης Γραμματέας ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ-ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Μέλος συντονιστικού ΕΝΩΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ/ΜΕΡΑ25/ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ μιλάει στην δημοσιογράφο Κορίνα Τριανταφύλλου και τους Attica Times για τα μέτρα πραγματικής ενίσχυσης των λαικών στρωμάτων που χρειάζεται η κοινωνία, για την κρίση εμπιστοσύνης στο δικαστικό σύστημα, για την ανασυγκρότηση της ενωτικής ανυπότακτης Αριστεράς καθώς και για την μορφή που πρέπει να έχει η προσέγγιση της Λαικής Ενότητας-Ανυπότακτη Αριστερά στις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες του τόπου μας.
Κύριε Στρατούλη, έχετε διατελέσει αναπληρωτής υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης σε μία κρίσιμη περίοδο για τη χώρα. Πιστεύετε ότι σήμερα υπάρχει πραγματική πολιτική βούληση για την ανασυγκρότηση του κοινωνικού κράτους ή κινούμαστε σε μια λογική διαχείρισης της φτώχειας;
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει την αποδόμηση του κοινωνικού κράτους, εφαρμόζοντας πολιτικές διαχείρισης της φτώχειας με την επιδότηση από φτωχούς σε άλλους φτωχούς, ενώ επιδοτεί προκλητικά τα κέρδη της οικονομικής ολιγαρχίας.
Ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε μέτρα – κοροϊδία για τους χαμηλοσυνταξιούχους, τα ΑμεΑ και τους ενοικιαστές, ως «κοινωνικό μέρισμα» από το θηριώδες πλεόνασμα του 2024, το οποίο προήρθε από φορολογική λεηλασία του λαού, δραστικό περιορισμό των δημόσιων δαπανών για υγεία, παιδεία, κοινωνική προστασία και σκληρή πολιτική λιτότητας σε βάρος των λαϊκών εισοδημάτων.
Το 1,1 δισ. ευρώ, που θα διατεθεί, αποτελεί ένα μικρό τμήμα του υπερπλεονάσματος του 11,4 δισ. ευρώ. Το μεγαλύτερο μέρος του θα διατεθεί για αποπληρωμή του επαχθούς δημοσίου χρέους, στους πολεμικούς εξοπλισμούς, δηλαδή στους εμπόρους του πολέμου και στην επιδότηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Μάλιστα, το μισό από αυτό το πακέτο, 500 εκατ. ευρώ, θα πάνε στους μεγαλοεργολάβους – κατασκευαστικές εταιρείες και στα οικονομικά συμφέροντα που κινούνται γύρω από αυτές.
Η κοινωνία χρειάζεται μέτρα πραγματικής ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων, όπως:
• Αύξηση μισθών – συντάξεων ανάλογα με το πραγματικό κόστος ζωής και τις κοινωνικές ανάγκες. Θεσμοθέτηση Αυτόματης Τιμαριθμικής Αναπροσαρμογής (ΑΤΑ) για την προστασία τους από την ακρίβεια.
• Επαναφορά των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων για όλους τους εργαζόμενους και 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους.
• Αποτελεσματικά μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας, όπως επιβολή ανώτατου πλαφόν στις τιμές προϊόντων που καλύπτουν βασικές κοινωνικές ανάγκες. Μείωση συντελεστών ΦΠΑ και διαμόρφωση του κατώτατου συντελεστή στο 0% για είδη διατροφής και προσωπικής υγιεινής. Κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας.
• Αύξηση δημοσίων κοινωνικών δαπανών για παιδεία, υγεία, κοινωνική προστασία, ιδιαίτερα για τα ΑμεΑ.
Χρειάζεται, επίσης, μέτρα αντιμετώπισης της στεγαστικής κρίσης, όπως: έλεγχος των τιμών, σταμάτημα κατασχέσεων, πλειστηριασμών, εξώσεων σε λαϊκές κατοικίες. Άμεση κατάργηση του «Ηρακλή», ίδρυση δημόσιας επιχείρησης διαχείρισης κόκκινων δανείων και νέου Οργανισμού Κοινωνικής Στέγης, που θα παρέχει κατοικίες σε νέες/ους και στα λαϊκά στρώματα
Μετά το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, πολλοί πολίτες αμφισβητούν το κατά πόσο το Κράτος Δικαίου λειτουργεί στην Ελλάδα. Πώς ερμηνεύετε αυτή την κρίση εμπιστοσύνης και τι αλλαγές θεωρείτε απολύτως αναγκαίες για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία των θεσμών;
Εξαιτίας της κρίσης εμπιστοσύνης προς την δικαστική και κυβερνητική εξουσία, η ΝΔ έχει σοβαρή πολιτική φθορά, την οποία, όμως, δεν την εισπράττουν τα κόμματα της θεσμικής αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ), γιατί δεν προβάλλουν εναλλακτική πρόταση.
Οι πρόσφατες μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις οδήγησαν σε κρίση πολιτικής εκπροσώπησης και σε αναζήτηση νέων πολιτικών διεξόδων και εκπροσωπήσεων. Κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, θα μπορούσε να τροφοδοτηθεί μία κοινωνική και πολιτική ριζοσπαστικοποίηση προς τα Αριστερά, εάν, βέβαια, αυτή ανταποκριθεί στις ανάγκες της περιόδου. Αλλιώς, θα βγαίνουν κερδισμένες δυνάμεις του θολού ανορθολογισμού, η ακροδεξιά και η αποχή.
Έχει εμπεδωθεί πλειοψηφικά στην κοινωνία ότι το δικαστικό σύστημα διαπλέκεται με τη πολιτική εξουσία, κουκουλώνοντας τις ευθύνες της για μεγάλα εγκλήματα, όπως αυτό των Τεμπών. Ότι με τον ταξικό χαρακτήρα του αδικεί τους οικονομικά αδύναμους.
Χρειάζονται μεγάλες ρήξεις με κατεστημένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα για τη συγκρότηση ενός δικαστικού συστήματος που πράγματι θα παρέχει Δικαιοσύνη και κατοχύρωση του δικαιώματος των πολιτών σε δικαστική προστασία και δυνατότητα πρόσβασης σε αυτή, ώστε η οικονομική αδυναμία να μην μετατρέπεται σε δικονομική ανισότητα. Ριζική μείωση του κόστους πρόσβασης σε αυτή. Λήψη μέτρων για την καταπολέμηση της καθυστέρησης στην εκδίκαση των υποθέσεων με πρόσληψη του απαιτούμενου αριθμού δικαστών και υπαλλήλων. Κατοχύρωση πραγματικού συστήματος νομικής βοήθειας (legal aid) στους οικονομικά αδύναμους.
Ως ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς και πρώην μέλος του ΚΚΕ, του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, πώς κρίνετε τη σημερινή εικόνα της ελληνικής Αριστεράς; Υπάρχει ελπίδα για ενιαίο μέτωπο ή η πολυδιάσπαση είναι μη αναστρέψιμη;
Η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ, που ουσιαστικά είναι κρίση πολιτικής αξιοπιστίας του λόγω της συστημικής μετάλλαξής του, πήρε εκφυλιστικά χαρακτηριστικά, οδήγησε σε πολλαπλές διασπάσεις του και σε μείωση της πολιτικής και εκλογικής επιρροής του. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να είναι η εναλλακτική στη ΝΔ, γιατί δεν προτείνει τίποτε διαφορετικό.
Δυνάμεις από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ και τμήματα της άρχουσας τάξης τα πιέζουν να συνεργαστούν, διαμορφώνοντας μία συστημική εναλλακτική στην κυβέρνηση της ΝΔ, χωρίς όμως επιτυχία.
Αυτές οι διεργασίες στην κεντροαριστερά εμάς στη ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ δεν μας αφορούν, γιατί, αντίθετα από αυτή, είμαστε σε ρήξη με τις κυρίαρχες τάξεις, που λεηλατούν το λαό και τη χώρα.
Θέλουμε, όμως, να συναντηθούμε στους κοινωνικούς αγώνες και στο διάλογο για ανασυγκρότηση της ενωτικής ανυπότακτης Αριστεράς με λαϊκό κόσμο απογοητευμένο από την κυβέρνηση και την αδυναμία της κεντροαριστεράς να την αντιπολιτευτεί,.
Σε συνθήκες ακραίου νεοφιλελευθερισμού και αυταρχισμού, ανόδου της ακροδεξιάς, οξυνόμενων λαϊκών προβλημάτων, η μόνη διέξοδος για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων είναι η ενότητα των αγωνιστικών αριστερών δυνάμεων, ώστε να συγκροτηθεί ένας πόλος μαχητικής αντιπολίτευσης, στήριξης των αγώνων και προβολής εναλλακτικής πρότασης.
Αυτή η ενότητα δεν μπορεί να οικοδομηθεί στην αποδοχή νεοφιλελεύθερων πολιτικών, αλλά σε προγραμματικές βάσεις που να δίνουν λύσεις στα λαϊκά προβλήματα και να ανοίγουν δρόμους για βαθύτερες φιλολαϊκές, ριζοσπαστικές αλλαγές.
Ποια είναι η προσέγγιση της Λαϊκής Ενότητας-Ανυπότακτης Αριστεράς στους εργαζόμενους, τη νεολαία και όσους νιώθουν πολιτικά “άστεγοι”;
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, οφείλουν, για να είναι πραγματικά χρήσιμες στους εργαζόμενους και τη νεολαία, να συνεργάζονται μεταξύ τους, στηρίζοντας τις κινητοποιήσεις για απόδοση δικαιοσύνης για το έγκλημα των Τεμπών και συμβάλλοντας στην σύνδεσή τους με τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και της νεολαίας για τα προβλήματά τους, στην αναζήτηση των πολιτικών αιτίων αυτής της τραγωδίας και στην πολιτικοποίηση των αιτημάτων τους.
Έτσι, ώστε στα αιτήματα για την απόδοση δικαιοσύνης να προστίθενται και πολιτικά αιτήματα, όπως η ακύρωση της σύμβασης εκχώρησης των ελληνικών σιδηροδρόμων στην Ιταλική εταιρεία, η συγκρότηση ενός δημόσιου, ενιαίου, σύγχρονου και ασφαλούς Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδας, η ανατροπή των πολιτικών των ιδιωτικοποιήσεων και της κυβέρνησης Μητσοτάκη για να υπάρξει μία άλλη πολιτική, που θα εξυπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των οικονομικών ολιγαρχών.
Η Ενωτική Πρωτοβουλία, που έχει συγκροτηθεί από το ΜΕΡΑ25, τη ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ – ΑΝΥΠΟΤΑΚΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, την Ανταγωνιστική Αριστερά, ριζοσπάστες οικολόγους και άλλες αριστερές δυνάμεις και ανένταχτους/ες αγωνιστές σε ένα μέτωπο ανατροπής και αλλαγής, στηρίζει αταλάντευτα τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Επίσης, ενισχύει τις προσπάθειες της για διεύρυνση και συνδιαμόρφωσή της και από άλλες δυνάμεις της ανυπότακτης ριζοσπαστικής Αριστεράς. Για να υπάρξει ένας ισχυρός ενωτικός αριστερός πόλος πραγματικής αντιπολίτευσης στις αντικοινωνικές κυβερνητικές πολιτικές. Για να γεννηθεί ξανά η ελπίδα ότι υπάρχει εναλλακτική λύση και φιλολαϊκή διέξοδος.
