Δάκρυα στα μάτια, κόμπο στον λαιμό κι ένα αναπάντητο «γιατί» φέρνουν οι ζωγραφιές και τα μηνύματα των συμμαθητών της 7χρονης Αγγελίνας, που υπέκυψε στα σοβαρά τραύματά της, όταν πέρασε μέσα από τζαμαρία στο σπίτι της θείας της στην Καλλιθέα.
Μετά το σπαρακτικό αντίο των παιδιών, που σχημάτισαν το όνομά της με τις σάκες τους στο προαύλιο του 23ου Δημοτικού Σχολείου, οι μικροί μαθητές πέρασαν απέναντι, στο σημείο όπου βρίσκεται η επιχείρηση των χαροκαμένων γονιών του αδικοχαμένου «αγγέλου». Εκεί, τα παιδιά άφησαν ζωγραφιές και σημειώματα για τη συμμαθήτριά τους, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να εκφράσουν την αγάπη τους για το κορίτσι, που όσοι γνώριζαν είχαν να λένε για το φως που σκόρπιζε στους γύρω της με την καλοσύνη και το χαμόγελό της.
«Αγγελίνα σε αγαπάμε πολύ, μας λείπεις» γράφουν οι δίδυμοι συμμαθητές της Αγγελίνας, Γιώργος και Χρήστος. Ένα άλλο παιδάκι της γράφει: «Ελπίζω να αναρρώσεις και να μην πονάς άλλο εκεί που βρίσκεσαι».
Λουλούδια, κάρτες, ζωγραφιές και μηνύματα αγάπης έχουν κατακλύσει την επιχείρηση των γονιών της Αγγελίνας, η οποία αύριο Παρασκευή (30/05) θα οδηγηθεί στην τελευταία της κατοικία. Ακόμη και σε αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή, η Αγγελίνα θα σκορπίζει το φως, αφού οι γονείς της ζήτησαν από όλους όσοι παραστούν να είναι ντυμένοι στα λευκά.
«Η Αγγελίνα θα σας προσέχει»
Η Αγγελίνα ήταν ένα φωτεινό παιδί, που σκόρπιζε αγάπη στους γύρω της. Η ανάρτηση της δασκάλας της από το νηπιαγωγείο τα λέει όλα για το 7χρονο κορίτσι που σε μια «κακιά στιγμή» έγινε άγγελος.
«Έμαθα από εσένα τόσα πολλά. Την καλοσύνη σου, τη γενναιοδωρία σου προς τους συμμαθητές σου, το ήθος σου, το σεβασμό προς όλους μας, την υπομονή και την επιμονή σου μέχρι να πετύχεις το στόχο σου. Μια ανοιχτή αγκαλιά ήσουν για όλους μας. Έλεγα στους φετινούς μαθητές μου, που θα πάνε στο 23ο Δημοτικό να μην ανησυχούν. “Θα είναι εκεί η Αγγελίνα και θα γίνει σίγουρα η πρώτη σας φίλη. Θα σας προσέχει”…έτσι τους έλεγα. Κοριτσάκι μου, έφυγες όμως.. Γιατί τόσο νωρίς; Απάντηση δεν έχω να σού δώσω. Πάντα με ρωτούσες, όταν κάτι σού έκανε εντύπωση. “Γιατί, κυρία Δήμητρα;” και προσπαθούσα να στο εξηγήσω. Αυτή τη φορά δεν έχω απάντηση. Ίσως εσύ, Αγγελίνα μου, από χθες να έχεις την απάντηση σε αυτό το “γιατί” που μας πονάει. Πήγες εκεί που ήταν η θέση σου, δίπλα στους Αγγέλους! Με αγάπη, η δασκάλα σου».
