Η τ. Πρόεδρος Διοικούσας Επιτροπής Εκλογικής Περιφέρειας (ΔΕΕΠ) Ανατολικής Αττικής Νέας Δημοκρατίας, Βανίτα Σωφρόνη, μίλησε στην δημοσιογράφο Κορίνα Τριανταφύλλου και τους Attica Τimes για όλα όσα επιτεύχθηκαν κατά την διάρκεια της θητείας της, τις επιτυχίες αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η ίδια και η ομάδα της, για τα έργα που ενώ παρέμεναν για χρόνια στάσιμα, ξεκίνησαν ή επιταχύνθηκαν χάρη στην καλή συνεννόηση με τα αρμόδια υπουργεία και τέλος εξηγεί την απόφασή της να παραιτηθεί από την προεδρία της ΔΕΕΠ Ανατολικής Αττικής.
Κοιτάζοντας πίσω στη θητεία σας στη ΔΕΕΠ Ανατολικής Αττικής, ποια θεωρείτε ως τη σημαντικότερη επιτυχία σας και γιατί;
Η μεγαλύτερη επιτυχία της θητείας μου ήταν ότι καταφέραμε να κάνουμε τη ΔΕΕΠ Ανατολικής Αττικής ένα ζωντανό κύτταρο πολιτικής έκφρασης και κοινωνικής παρουσίας. Ξεφύγαμε από τον στενό κομματικό ρόλο και περάσαμε σε μια πιο ανοιχτή, εξωστρεφή λειτουργία, κοντά στους πολίτες, με διαρκή επαφή και ενεργή ακρόαση. Παράλληλα, στηρίξαμε έμπρακτα τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, ενισχύοντας το αίσθημα εμπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο κυβερνητικό έργο. Μέσα από στοχευμένες παρεμβάσεις, ενημερωτικές δράσεις και ανοιχτές συζητήσεις, αναδείξαμε τις τοπικές προκλήσεις και προωθήσαμε λύσεις σε συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία.
Τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε επιτευχθεί χωρίς τη συλλογική προσπάθεια. Είχα την τύχη να πλαισιώνομαι από ανθρώπους που πίστεψαν στο κοινό όραμα και δούλεψαν σκληρά για να υλοποιήσουμε στόχους με ουσιαστικό αποτύπωμα. Από τα αιρετά μέλη της Διοικούσας, τα στελέχη της διεύρυνσης, μέχρι τους προέδρους και τα μέλη των Τοπικών Οργανώσεων στους 13 δήμους της Ανατολικής Αττικής, όλοι συνέβαλαν με πίστη, ενέργεια και ήθος. Καταφέραμε να ενεργοποιήσουμε δυνάμεις της κοινωνίας που ένιωθαν στο περιθώριο, να χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και να μιλήσουμε με ειλικρίνεια και συνέπεια. Αυτό, για μένα, είναι η πιο πολύτιμη κατάκτηση: ότι αφήσαμε πίσω μας μια οργάνωση πιο ανοιχτή, πιο δυνατή και πιο παρούσα στην κοινωνία.
Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις που αντιμετωπίσατε;
Η Ανατολική Αττική είναι μια περιοχή με τεράστιες δυνατότητες αλλά και σύνθετες προκλήσεις – γεωγραφικές, κοινωνικές, αναπτυξιακές. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν η ανάγκη να γεφυρώσουμε τις πολλές και διαφορετικές φωνές που ακούγονται στην περιοχή. Από τους αστικούς πυρήνες μέχρι τους ημιαστικούς και αγροτικούς δήμους, κάθε περιοχή είχε διαφορετικές ανάγκες και προτεραιότητες. Χρειάστηκε διαρκής διάλογος, συντονισμός και συστηματική παρουσία σε κάθε τοπική κοινωνία. Σε αυτό το σκέλος, δεν ήμουν ποτέ μόνη – είχα δίπλα μου μια ομάδα που εργάστηκε με πίστη και επιμονή, τόσο σε πολιτικό όσο και σε οργανωτικό επίπεδο.
Ιδιαίτερη πρόκληση αποτέλεσε η διαχείριση κρίσεων, όπως οι πυρκαγιές και οι πλημμύρες, που ανέδειξαν την ανάγκη για αναβάθμιση της πολιτικής προστασίας και καλύτερο συντονισμό σε επίπεδο υποδομών. Παρότι υπήρχαν δυσκολίες, είχαμε πάντοτε έναν κοινό παρονομαστή: την αίσθηση καθήκοντος και τη διάθεση για συνεργασία με όλους τους θεσμούς – την κυβέρνηση, την Περιφέρεια, τους δήμους. Αυτός ο διττός ρόλος της οργάνωσης –ως φωνή της κοινωνίας αλλά και δίαυλος με την κεντρική διοίκηση– ήταν απαιτητικός, αλλά απολύτως απαραίτητος.
Η Ανατολική Αττική αντιμετωπίζει σημαντικές ανάγκες υποδομών. Πιστεύετε ότι η συνεργασία με την κεντρική κυβέρνηση ήταν επαρκής για να καλυφθούν οι ανάγκες αυτές; Υπάρχουν τομείς που παραμένουν σε εκκρεμότητα;
Η συνεργασία με την κυβέρνηση υπήρξε σταθερή και, σε πολλές περιπτώσεις, ουσιαστική. Έργα που παρέμεναν για χρόνια στάσιμα, ξεκίνησαν ή επιταχύνθηκαν χάρη στην καλή συνεννόηση με τα αρμόδια υπουργεία και την αξιοποίηση νέων χρηματοδοτικών εργαλείων. Τα αποχετευτικά και αντιπλημμυρικά έργα, οι σχολικές και οδικές υποδομές, αποτέλεσαν προτεραιότητες που προωθήθηκαν έμπρακτα. Ωστόσο, η Ανατολική Αττική παραμένει μια περιοχή με έντονα ελλείμματα στον πολεοδομικό σχεδιασμό, στην υγειονομική κάλυψη και στις μεταφορές. Αυτά τα ζητήματα δεν επιλύονται από τη μία μέρα στην άλλη – απαιτούν συνέχεια, στρατηγικό σχεδιασμό και επιμονή.
Η πίεση προς τα κέντρα λήψης αποφάσεων δεν ήταν ποτέ έργο ενός προσώπου. Ήταν αποτέλεσμα μιας συνεχούς κινητοποίησης από όλες τις τοπικές οργανώσεις και τα στελέχη της ΔΕΕΠ που αφουγκράζονταν τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Οι προτάσεις μας διαμορφώθηκαν μέσα από επαφή με φορείς, με πολίτες, με την αυτοδιοίκηση. Έχουμε ακόμα δρόμο να διανύσουμε, αλλά πλέον υπάρχει έδαφος για πιο στοχευμένες και ώριμες παρεμβάσεις.
Ποιο είναι το προσωπικό σας όραμα για την Ανατολική Αττική τα επόμενα χρόνια; Σκοπεύετε να συνεχίσετε να ασχολείστε ενεργά με την πολιτική;
Η Ανατολική Αττική έχει τεράστιες δυνατότητες και το προσωπικό μου όραμα ήταν — και παραμένει — η ανάδειξη της ως μια περιοχή πρότυπο: με κοινωνική συνοχή, ισόρροπη ανάπτυξη, σύγχρονες υποδομές και πραγματική μέριμνα για την καθημερινότητα του πολίτη. Μία #ΑνατολικήΓιαΌλους !Χρειαζόμαστε πολιτική συνέπεια, σχέδιο, συνεργασία και, κυρίως, ενότητα. Όλα αυτά δεν είναι θεωρία. Είναι προϋποθέσεις για να προχωρήσει ένας τόπος μπροστά.
Η απόφασή μου να παραιτηθώ από την προεδρία της ΔΕΕΠ Ανατολικής Αττικής δεν συνδέεται με πολιτική αποστασιοποίηση, αλλά με την αίσθηση πολιτικής ευθύνης. Δεν ήμουν ποτέ μέρος του προβλήματος, και δεν θα γινόμουν τώρα. Η πόλωση και η τοξικότητα που καλλιεργήθηκαν ενόψει των εσωκομματικών εκλογών, δεν συνάδουν με τις αξίες που υπηρέτησα όλα αυτά τα χρόνια. Δεν αποχώρησα για να «προετοιμαστώ» για κάτι άλλο, αλλά γιατί πιστεύω ότι όταν αλλοιώνονται οι όροι της πολιτικής προσφοράς, η αξιοπρέπεια υπαγορεύει καθαρές θέσεις.
Παραμένω ενεργή και παρούσα — ως πολίτης, ως άνθρωπος της κοινωνίας, όχι απαραίτητα των αξιωμάτων. Αν οι συνθήκες ωριμάσουν και νιώσω ότι μπορώ ξανά να είμαι χρήσιμη με τον δικό μου τρόπο, θα το πράξω. Πάντα με γνώμονα την ενότητα, την αξιοπρέπεια και την προσφορά.
