Δεν αρκεί να πηγαίνουν καλά οι μακροοικονομικοί δείκτες αλλά και οι ζωές των ανθρώπων επισημαίνει ο Γιώργος Βρεττάκος, Βουλευτής Β’ Πειραιά και Γραμματέας της Βουλής των Ελλήνων σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Attica Times» και την Οικονομική Αναλύτρια Δάφνη Γρηγοριάδη.
Το φαινόμενο της βίας μεταξύ ανηλίκων φαίνεται να έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια. Ποιες είναι, κατά τη γνώμη σας, οι βαθύτερες αιτίες αυτής της έξαρσης και πώς θεωρείτε ότι το εθνικό σχέδιο μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά όχι μόνο τα συμπτώματα, αλλά και τις ρίζες του προβλήματος;
Έχετε δίκιο, το φαινόμενο της βίας μεταξύ ανηλίκων μάς απασχολεί πολύ σοβαρά, και όχι μόνο την Πολιτεία, αλλά και γονείς, εκπαιδευτικούς, την κοινωνία συνολικά. Δεν την βλέπουμε ως μία ακόμα στατιστική που δείχνει μια ανοδική τάση, αλλά την εκλαμβάνουμε ως καμπανάκι κινδύνου για ένα ζήτημα με βαθύτερες και πολυπαραγοντικές αιτίες: από τις μεταβαλλόμενες αξίες της σύγχρονης κοινωνίας και τον ρόλο των social media στην αλληλεπίδραση νέων και εφήβων, μέχρι τη σταδιακή μετατόπιση του ρόλου που παραδοσιακά διαδραμάτιζαν η οικογένεια και το σχολείο.
Το εθνικό σχέδιο που ανακοίνωσε η κυβέρνησή μας δεν εξαντλείται σε αστυνομικά μέτρα – ούτε θα έπρεπε. Στόχος μας είναι μια ολιστική προσέγγιση που θα αγγίζει συντονισμένα όλους τους πυλώνες που μπορούν να επηρεάσουν θετικά τους ανήλικους: με ψυχοκοινωνική στήριξη στα σχολεία, με εκπαίδευση στη συναισθηματική νοημοσύνη, με ενίσχυση της πρόληψης μέσω της οικογένειας και της κοινότητας, με αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και φυσικά με ένα πλαίσιο με σαφείς συνέπειες αλλά και ευκαιρίες επανένταξης, για τα παιδιά που παρεκκλίνουν.
Δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να λύσουμε όλα τα προβλήματα από τη μία μέρα στην άλλη, αλλά γνωρίζουμε πως μπορούμε να ξεκινήσουμε μια σοβαρή και υπεύθυνη προσπάθεια ώστε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν με περισσότερη ασφάλεια, σωστή καθοδήγηση και όρια από το οικογενειακό περιβάλλον, υποστήριξη από τα σχολεία και ένα δίκαιο πλαίσιο κανόνων.
Ποιες είναι οι προτεραιότητες σας στην Β’ Πειραιώς και ποια συγκεκριμένα έργα ή παρεμβάσεις θεωρείτε ότι μπορούν να αλλάξουν ουσιαστικά την καθημερινότητα των πολιτών;
Η Β’ Πειραιά είναι μια περιοχή με σπουδαία ιστορία και τεράστιες δυνατότητες. Είναι αλήθεια ότι για χρόνια είχε μείνει πίσω. Γι’ αυτό και τα τελευταία χρόνια καταβάλλεται συντονισμένη προσπάθεια να καλυφθεί το χαμένο έδαφος, με ουσιαστικά έργα και όχι επικοινωνία.
Γι’ αυτό και η δική μου προτεραιότητα είναι να αποκαταστήσουμε αυτήν την κατάσταση με έργα με κοινωνικό αποτύπωμα, που αναβαθμίζουν την καθημερινότητα των ανθρώπων εδώ.
Για παράδειγμα, η πολυαναμενόμενη ανάπλαση στα Λιπάσματα της Δραπετσώνας είναι ένα έργο υπερτοπικού χαρακτήρα που θα αλλάξει ριζικά το προφίλ της περιοχής και την καθημερινότητα χιλιάδων πολιτών. Η μετατροπή ενός βιομηχανικού, εγκαταλελειμμένου χώρου σε έναν παραλιακό πνεύμονα ζωής, πολιτισμού και πρασίνου, δεν είναι ένα έργο βιτρίνας, αλλά σύμβολο αλλαγής για τον Πειραιά που αξίζουμε.
Ανάλογης εμβέλειας έργα είναι η σχεδιαζόμενη αποκατάσταση κτιρίων και η διαμόρφωση του ανατολικότερου τμήματος της Κυνόσουρας Σαλαμίνας ως ενός υπεροπτικού χώρου πολιτισμού και, φυσικά, η μετεγκατάσταση των φυλακών Κορυδαλλού στον Ασπρόπυργο. Ειδικότερα η μετεγκατάσταση των φυλακών θα βελτιώσει την καθημερινότητα των πολιτών σε μια περιοχή που για χρόνια ζούσε στη σκιά της υπερσυγκέντρωσης τέτοιων δομών και της συνύπαρξης φυλακών με σχολικές και αθλητικές υποδομές, ενώ ο τεράστιος χώρος που θα απελευθερωθεί θα αποκτήσει νέα, ωφέλιμη χρήση για κατοίκους και επισκέπτες.
Αλλά και η ασφάλεια είναι βασικό μέλημα. Όχι με υπερβολές, αλλά με ουσιαστική αστυνόμευση, φωτισμό, καθαριότητα, πρόνοια, αξιόπιστα μέσα μεταφοράς και παρουσία του δήμου και της πολιτείας σε κάθε γειτονιά. Τέλος, δουλεύουμε για υποδομές με προοπτική – από τον εκσυγχρονισμό των δικτύων μέχρι την ενίσχυση των τοπικών αγορών. Όραμά μας είναι μια Β’ Πειραιά με ισότιμη πρόσβαση σε ποιότητα ζωής, όχι μια “παραμεθόρια ” ζώνη δίπλα στην πρωτεύουσα και το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας.
Με δεδομένο ότι η πραγματική αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 2,6% στο τέλος του 2024, έχουν ήδη ανακοινωθεί κάποια μέτρα και αναμένονται κι άλλα. Κατά την άποψή σας, ποιες παρεμβάσεις θεωρείτε απαραίτητες για να ενισχυθούν ουσιαστικά τα εισοδήματα και να αντιστραφεί αυτή η εικόνα;
Δεν εθελοτυφλούμε πίσω από θετικούς αριθμούς. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, έχουμε μια εντυπωσιακή εικόνα δημοσιονομικής υπεραπόδοσης, επενδυτικής εμπιστοσύνης και χρηματοπιστωτικής σταθερότητας. Ωστόσο, ενώ η οικονομία μας έχει ανάπτυξη 2,3%, πλεόνασμα 4,8% και μείωση χρέους, είναι γεγονός ότι τα εισοδήματα πιέζονται και ο πολίτης βιώνει την πίεση στο πορτοφόλι του καθημερινά.
Η κυβέρνησή μας, σε συνέχεια των μέτρων ανακούφισης αλλά και με συνέπεια στη δέσμευσή της να επιστρέφει στους πολίτες μέρος της υπεραπόδοσης, προχώρησε σε σειρά μέτρων ενίσχυσης του εισοδήματος, όπως οι αυξήσεις του κατώτατου μισθού, η στοχευμένη επιδότηση σε ευάλωτα νοικοκυριά, η μείωση εισφορών, η κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για φυσικά πρόσωπα.
Πρόσφατα, ανακοινώθηκαν και νέα μέτρα: η επιστροφή ενός ενοικίου ετησίως σε περίπου 948.000 νοικοκυριά και η μόνιμη ετήσια οικονομική ενίσχυση 250 ευρώ για 1,44 εκ. συμπολίτες μας, χαμηλοσυνταξιούχους, ανασφάλιστους υπερήλικες και άτομα με αναπηρία.
Αναγνωρίζουμε ότι δεν αρκεί να πηγαίνουν καλά οι μακροοικονομικοί δείκτες – πρέπει να πηγαίνουν καλά και οι ζωές των ανθρώπων. Συνεχίζουμε προς την ενίσχυση της παραγωγικής βάσης της χώρας, γιατί από εκεί προκύπτει η βιώσιμη ανάπτυξη και οι καλές δουλειές.
Την «λύση δύο κρατών» για το Κυπριακό, εξέφρασε εκ νέου ο Ταγίπ Ερντογάν. Πώς εξηγείτε την έλλειψη δράσης από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα, και ποιον ρόλο μπορεί να παίξει η Ελλάδα στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής θέσης;
Η θέση του Προέδρου Ερντογάν για «δύο κράτη» στην Κύπρο δεν είναι καινούρια, αλλά παραμένει προκλητική και, φυσικά, είναι ξεκάθαρα εκτός του πλαισίου διεθνούς νομιμότητας και των αποφάσεων του ΟΗΕ, αλλά και εκτός του ευρωπαϊκού κεκτημένου που προβλέπει μία διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία.
Τόσο η ελληνική πλευρά όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στο ίδιο μήκος κύματος και έχουν εκφράσει ξεκάθαρα την αντίθεσή τους. Ωστόσο, θα παρατηρούσε κανείς ότι παραμένει η ατολμία της ΕΕ να περάσει από τις διακηρύξεις σε πιο ουσιαστικές, συντονισμένες ενέργειες για μια χώρα-μέλος της, όπως η Κυπριακή Δημοκρατία. Δεν μπορούμε να αγνοούμε τα οικονομικά συμφέροντα κάποιων κρατών-μελών με την Τουρκία, όμως αυτό δεν δικαιολογεί την παθητικότητα.
Η Ελλάδα, η οποία είχε και την Προεδρία του Συμβουλίου Ασφαλείας τον προηγούμενο μήνα, είναι έτοιμη να συμβάλει σε κάθε σοβαρή πρωτοβουλία που ενισχύει τη σταθερότητα στην περιοχή. Έχουμε και λόγο και ρόλο να κρατάμε ζωντανή τη διεθνή κινητοποίηση. Στηρίζουμε την επανέναρξη ουσιαστικών διαπραγματεύσεων στο πλαίσιο της ενιαίας, διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας. Πιέζουμε για πιο συνεκτική ευρωπαϊκή στάση. Η Κύπρος είναι ευρωπαϊκό έδαφος υπό κατοχή – και αυτό δεν είναι απλώς εθνική υπόθεση.
