Με τη διορία της 9ης Ιουλίου, που είχε ορίσει ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ για την επίτευξη εμπορικών συμφωνιών, να πλησιάζει, ο Λευκός Οίκος έχει να επιδείξει μόλις τρεις συμφωνίες, με ελάχιστες λεπτομέρειες και αμφιβολίες για τη βιωσιμότητά τους.
Ο Αμερικανός πρόεδρος είχε διατυμπανίσει πως θα πετύχει εμπορικές συμφωνίες με δεκάδες χώρες, όμως η πραγματικότητα δείχνει διαφορετική. Αντί για διμερείς συμφωνίες, η κυβέρνηση Τραμπ επικεντρώνεται σε δασμούς: βασικός δασμός 10% για τους περισσότερους εμπορικούς εταίρους, αυξημένοι δασμοί σε εισαγωγές αυτοκινήτων και συνεχείς απειλές για επιβολή νέων, ακόμη και σε μη εμπορικά ζητήματα – όπως η φαιντανύλη.
Παρά τις συνεχιζόμενες επισκέψεις ξένων εμπορικών αντιπροσώπων στην Ουάσινγκτον, η διαπραγματευτική στρατηγική του Τραμπ μοιάζει ασαφής και αντικρουόμενη: τη μία στιγμή διαμηνύει πως η προθεσμία είναι αδιαπραγμάτευτη και την άλλη αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο παράτασης, ενώ συχνά ακυρώνει δημοσίως την πρόοδο των συνομιλιών.
Ορισμένες χώρες –όπως η Ιαπωνία– βλέπουν τον Τραμπ να απειλεί με «επιστολές δασμών» που θα καθορίζουν μονομερώς τιμές έως και 35%. Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ ανακοινώνουν νέους δασμούς ακόμη και σε χώρες με τις οποίες φέρεται να έχει υπάρξει συμφωνία, όπως το Βιετνάμ, ενώ η συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο δεν περιλαμβάνει ουσιαστικές δεσμεύσεις, αλλά απλώς «πλαίσιο» συνεργασίας.
Παρά τις δημόσιες απειλές, συνεργάτες του Λευκού Οίκου δηλώνουν ότι ο Τραμπ επιθυμεί τελικά συμφωνίες, αλλά τις χρησιμοποιεί ως εργαλείο ενίσχυσης της εικόνας του και όχι ως στόχο ουσιαστικής πολιτικής.
