Σφοδρές αντιδράσεις προκαλεί στη Δανία η υπόθεση μίας 18χρονης από τη Γροιλανδία, στην οποία αφαιρέθηκε το μωρό της μόλις μία ώρα μετά τη γέννα. Οι αρχές επικαλέστηκαν τεστ «γονικής ικανότητας» – μέθοδο που έχει ήδη απαγορευθεί για άτομα γροιλανδικής καταγωγής λόγω των καταγγελιών ότι πρόκειται για ρατσιστική πρακτική.
Η Ιβάνα Νικολίνε Μπρούνλουντ, πρώην αθλήτρια χάντμπολ και κάτοικος Δανίας, γέννησε στις 11 Αυγούστου στο νοσοκομείο του Χβιντόβρε, κοντά στην Κοπεγχάγη. Μία ώρα αργότερα, οι κοινωνικές υπηρεσίες απομάκρυναν την κόρη της, Αβιάγια-Λούνα, και τη μετέφεραν σε ανάδοχη φροντίδα. Έκτοτε, η νεαρή μητέρα έχει καταφέρει να τη δει μόλις μία φορά, για μία ώρα, χωρίς να της επιτραπεί να την αγκαλιάσει.
Η απόφαση στηρίχθηκε στην εκτίμηση ψυχολόγου ότι, λόγω του τραύματος από την κακοποίηση που υπέστη ως παιδί από τον θετό της πατέρα (ο οποίος σήμερα εκτίει ποινή φυλάκισης), η Μπρούνλουντ ενδέχεται να παραμελήσει το βρέφος. Παρά τον νέο νόμο, που από τον Μάιο απαγορεύει τα τεστ «γονικής ικανότητας» (FKU) για πολίτες γροιλανδικής καταγωγής, ο δήμος Χόιε-Τάαστροπ προχώρησε κανονικά στη διαδικασία.
Η υπόθεση έχει λάβει διεθνείς διαστάσεις. Διαδηλώσεις έχουν προγραμματιστεί σε Νουούκ, Κοπεγχάγη, Ρέικιαβικ και Μπέλφαστ, ενώ οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων μιλούν για «συστηματική αδικία εις βάρος των Ινουίτ». Η Δανή υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων, Σόφι Χέστορπ Άντερσεν, εξέφρασε ανησυχία και ζήτησε εξηγήσεις, τονίζοντας ότι «ο νόμος είναι ξεκάθαρος και τα τεστ αυτά δεν επιτρέπονται».
Η ίδια η Μπρούνλουντ περιέγραψε την εμπειρία της στον Guardian λέγοντας ότι «ήξερε τι θα ακολουθούσε» και ότι κράτησε το μωρό «μόνο όσο ήταν μέσα της». Τώρα έχει δικαίωμα να το βλέπει δύο φορές τον μήνα για δύο ώρες υπό επίβλεψη, μέχρι να εξεταστεί η έφεσή της στις 16 Σεπτεμβρίου.
Ακτιβιστές και οργανώσεις καλούν την κυβέρνηση να παρέμβει άμεσα. «Είναι λάθος να τιμωρείται μια μητέρα για τα τραύματα που υπέστη στο παρελθόν» σχολίασε χαρακτηριστικά εκπρόσωπος διαδηλωτών. Ο δήμος, από την πλευρά του, παραδέχθηκε λάθη στις διαδικασίες αλλά υπεραμύνεται ότι προτεραιότητα είναι η «ασφάλεια του παιδιού».