Του Κίμωνα Λογοθέτη
Η λεωφόρος Πέτρου Ράλλη αποτελεί έναν από τους βασικούς κυκλοφοριακούς άξονες της Αττικής. Συνδέει περιοχές με πυκνή κατοίκηση, εξυπηρετεί καθημερινά χιλιάδες οχήματα και λειτουργεί ως αρτηρία προς το λιμάνι του Πειραιά και άλλες κεντρικές οδικές εξόδους. Ωστόσο, πίσω από τον ρόλο αυτόν, η πραγματικότητα της Πέτρου Ράλλη είναι σκοτεινή και επικίνδυνη: πρόκειται για έναν από τους πλέον παραμελημένους και επικίνδυνους δρόμους του οδικού δικτύου. Η εικόνα της συνδυάζει πλημμελή συντήρηση, ανομία, παραβίαση κανόνων κυκλοφορίας και αδιαφορία της πολιτείας.
Ένας δρόμος παραδομένος στην ανομία
Σε όλο το μήκος της Πέτρου Ράλλη είναι εμφανής η έλλειψη στοιχειώδους ελέγχου και εφαρμογής του νόμου. Δεν εφαρμόζονται οι διαδικασίες συντήρησης, δεν αποκαθίστανται έγκαιρα οι βλάβες έπειτα από τροχαία ατυχήματα, ενώ η αφισορύπανση κυριαρχεί. Ταυτόχρονα, η στάση και η στάθμευση απαγορεύονται σε όλο το μήκος της οδού, όμως η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική: τα οχήματα σταθμεύουν ανεξέλεγκτα, ακόμα και πάνω στη λωρίδα που έχει σχεδιαστεί αποκλειστικά για τα λεωφορεία, πολλές φορές μπροστά σε στάσεις μέσων μαζικής μεταφοράς. Το αποτέλεσμα είναι όχι μόνο κυκλοφοριακό χάος, αλλά και αυξημένος κίνδυνος για τους επιβάτες που περιμένουν στα πεζοδρόμια ή επιχειρούν να επιβιβαστούν σε λεωφορείο.
Η αφισορύπανση σε έξαρση
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο πρόβλημα της αφισορύπανσης. Στην περιοχή της Νίκαιας, η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο: σε στύλους ηλεκτροφωτισμού, τόσο στην κεντρική νησίδα όσο και στις δύο πλευρές του δρόμου, παρατηρείται η πιο εκτεταμένη και πυκνή αφισορύπανση σε ολόκληρη την Αττική. Αφίσες στοιβάζονται η μία πάνω στην άλλη, κρύβοντας πολλές φορές ακόμη και τα ίδια τα φωτιστικά σώματα, ενώ αλλοιώνουν πλήρως την εικόνα του δρόμου. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι η αφισορύπανση αποσπά την προσοχή των οδηγών, δυσχεραίνει την ορατότητα και δημιουργεί συνθήκες αυξημένου κινδύνου για ατυχήματα. Παρά το γεγονός ότι υπάρχει σαφής νομοθεσία που απαγορεύει αυτήν την πρακτική, η εφαρμογή της είναι ανύπαρκτη.
Σήμανση βανδαλισμένη και ασαφής
Οι πινακίδες σήμανσης στην Πέτρου Ράλλη βρίσκονται σε κακή κατάσταση. Πολλές είναι βανδαλισμένες με σπρέι, άλλες είναι ξεθωριασμένες και δύσκολα αναγνώσιμες, ενώ δεν λείπουν και περιπτώσεις όπου λείπουν εντελώς. Για έναν οδηγό που δεν γνωρίζει καλά τον δρόμο, η έλλειψη καθαρής και σαφούς σήμανσης δημιουργεί επιπλέον δυσκολίες, αυξάνοντας τον κίνδυνο λανθασμένων χειρισμών.
Η γέφυρα-παγίδα: Δύο σοβαρά ατυχήματα, καμία αποκατάσταση
Το πιο σοβαρό όμως πρόβλημα εντοπίζεται στη γέφυρα της Πέτρου Ράλλη που περνάει από τη Θηβών, στον ανισόπεδο κόμβο. Εκεί, μετά από δύο σοβαρά ατυχήματα –το θανατηφόρο δυστύχημα του 2022 με θύμα τον ποδοσφαιριστή του Ατρομήτου και το πρόσφατο ατύχημα με νταλίκα που εκτροχιάστηκε– δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες εργασίες αποκατάστασης.
Το στηθαίο ασφαλείας που υπέστη ζημιές παραμένει χωρίς ουσιαστική επιδιόρθωση, ενώ στη θέση του έχουν τοποθετηθεί πρόχειρα σκυροδέματα τύπου New Jersey. Αυτά όχι μόνο δεν παρέχουν την απαιτούμενη ασφάλεια, αλλά προεξέχουν στο οδόστρωμα, αποτελώντας οι ίδιοι έναν πρόσθετο κίνδυνο για τα διερχόμενα οχήματα. Επιπλέον, το βάρος τους επιβαρύνει σημαντικά τη στατική επάρκεια του φορέα της γέφυρας, γεγονός που δημιουργεί εύλογη ανησυχία για τη μακροχρόνια ασφάλεια της κατασκευής.
Ένας δρόμος εγκαταλελειμμένος από την πολιτεία
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, από την Πέτρου Ράλλη διέρχονται καθημερινά σχεδόν 80.000 οχήματα. Παρ’ όλα αυτά, η εικόνα της οδού είναι εκείνη ενός δρόμου εγκαταλελειμμένου από την πολιτεία. Οι οδηγοί κινούνται καθημερινά σε ένα περιβάλλον γεμάτο παγίδες: βλάβες που δεν αποκαθίστανται, σήμανση που δεν διαβάζεται, αφίσες που κρύβουν την ορατότητα, λεωφορειολωρίδες κατειλημμένες από παράνομα σταθμευμένα, και μια επικίνδυνη γέφυρα που παραμένει ημιτελής μετά από δύο σοβαρά περιστατικά.
Η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η Πέτρου Ράλλη δεν είναι ένας δευτερεύων δρόμος, αντιθέτως είναι ένας από τους πιο κομβικούς άξονες της Αττικής. Το ελάχιστο που οφείλει η πολιτεία είναι να διασφαλίσει την τήρηση της νομοθεσίας, την εφαρμογή κανόνων κυκλοφορίας και την έγκαιρη συντήρηση του οδικού δικτύου. Αυτό σημαίνει:
• Άμεση αποκατάσταση των ζημιών στη γέφυρα, με μόνιμες και ασφαλείς λύσεις.
• Αφαίρεση των παράνομων αφισών και επιβολή κυρώσεων σε όσους τις τοποθετούν.
• Καθαρή και σωστή σήμανση σε όλο το μήκος της οδού.
• Εντατικοί έλεγχοι για την αποτροπή παράνομων σταθμεύσεων, ιδιαίτερα στις λεωφορειολωρίδες και στις στάσεις.
• Συστηματική συντήρηση, ώστε να μη μετατρέπεται η οδός σε παγίδα θανάτου.
Η Πέτρου Ράλλη είναι ένας δρόμος που κουβαλά καθημερινά την αγωνία χιλιάδων οδηγών και επιβατών. Δεν μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί σύμβολο εγκατάλειψης και αδιαφορίας. Η εφαρμογή της νομοθεσίας και η συστηματική συντήρηση δεν είναι πολυτέλεια· είναι υποχρέωση της πολιτείας. Αν πραγματικά θέλουμε να μειώσουμε τα τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα, αν πραγματικά σεβόμαστε τη ζωή των πολιτών, τότε η παρέμβαση στην Πέτρου Ράλλη πρέπει να είναι άμεση και ουσιαστική.
