Το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης επικεντρώνεται στους συνταξιούχους με προσωπική διαφορά, οριστικοποιώντας τα μέτρα που θα ανακοινωθούν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης , σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Όμηρο Τσάπαλο, που μίλησε στην πρωινή εκπομπή του OPEN «Ώρα Ελλάδος».
«Υπάρχουν σενάρια για πρόσθετη στήριξη στους συνταξιούχους με προσωπική διαφορά. Εξετάζουμε πώς μπορούν να ενισχυθούν περισσότερο», είπε, σημειώνοντας ότι μέχρι σήμερα η κυβέρνηση τους έχει στηρίξει με έκτακτες ενισχύσεις.
Το επικρατέστερο σενάριο είναι η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς, που θα επηρεάσει περίπου 650.000 συνταξιούχους οι οποίοι στερήθηκαν τις αυξήσεις των τελευταίων ετών. Στόχος είναι όλοι οι συνταξιούχοι, ακόμη κι εκείνοι που δεν έλαβαν καμία αύξηση την τελευταία τριετία, να δουν από το 2026 την ετήσια αύξηση στο ποσό της σύνταξής τους.
Όπως εξήγησε στην ίδια εκπομπή ο εργατολόγος Δημήτρης Μπούρλος:
«Αν η προσωπική διαφορά ενσωματωθεί στο ποσό της σύνταξης, τότε όλοι οι συνταξιούχοι — περίπου 650.000 — που έχασαν τις αυξήσεις τα τελευταία τρία χρόνια, θα λάβουν από το 2026 την ετήσια αύξηση». Οι εκτιμήσεις για την αύξηση του 2026 κυμαίνονται μεταξύ 2,5% και 2,7% ή 2,8%.
Ο κ. Τσάπαλος απέκλεισε την αύξηση του ποσού των 250 ευρώ που θα δοθεί τον Νοέμβριο, διευκρινίζοντας:
«Το ποσό των 250 ευρώ είναι νομοθετημένο και δεν αλλάζει. Αυτό που εξετάζουμε είναι η διεύρυνση των δικαιούχων».
Οι συνταξιούχοι θα ωφεληθούν και από τις αλλαγές στη φορολογική κλίμακα για τα φυσικά πρόσωπα, οι οποίες στοχεύουν κυρίως στη μεσαία τάξη.
«Το πιο πιθανό σενάριο αυτή τη στιγμή είναι αλλαγές στις κλίμακες άμεσης φορολογίας. Η έμφαση δίνεται στη μεσαία τάξη», ανέφερε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι αλλαγές θα οδηγήσουν σε μικρότερη μηνιαία παρακράτηση φόρου σε μισθούς και συντάξεις, άρα σε άμεση αύξηση των καθαρών αποδοχών. Απέφυγε να αποκαλύψει αν θα αλλάξουν όλοι οι συντελεστές, τόνισε όμως ότι «οι παρεμβάσεις δεν θα αδικούν καμία κοινωνική ομάδα».
Η κυβέρνηση εξετάζει μείωση φορολογικών συντελεστών με προτεραιότητα τη μεσαία τάξη, την οποία όρισε για οικογενειακά εισοδήματα μεταξύ 20.000 και 50.000 ευρώ — «την κοινωνική ομάδα που σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος τόσο στα μνημόνια όσο και στην ανάκαμψη».
Ο φοροτεχνικός Αντώνης Μουζάκης έδωσε παράδειγμα:
«Αν το εισοδηματικό κλιμάκιο 10.001–20.000 ευρώ σπάσει στα δύο, και τα πρώτα 6.000 ευρώ (10.001–16.000 ευρώ) φορολογηθούν με 15% αντί 22%, ενώ τα υπόλοιπα 4.000 παραμείνουν στο 22%, τότε προκύπτει μέσο όφελος 420 ευρώ το χρόνο».
Στο πακέτο μέτρων εντάσσεται και η αναμόρφωση της φορολογικής κλίμακας για τα εισοδήματα από ακίνητα, ώστε να περιοριστεί το ράλι των ενοικίων. Ο κ. Τσάπαλος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο φορολογικών κινήτρων για τα ενοίκια, στο πλαίσιο της στρατηγικής ελάφρυνσης της μεσαίας τάξης.
«Κατά βάση η μεσαία τάξη είναι εκείνη που νοικιάζει και διαθέτει ακίνητα προς ενοικίαση. Και αυτό το κομμάτι εξετάζεται ως προς το πώς μπορεί να ελαφρυνθεί η μεσαία τάξη», είπε, χαρακτηρίζοντας το ζήτημα της στέγης «το μεγάλο θέμα του 2025».
Υπενθύμισε ότι «τρέχουν ήδη 40 προγράμματα στήριξης κατοικίας», ενώ από τον Νοέμβριο θα εφαρμοστεί το μόνιμο πρόγραμμα επιστροφής ενοικίου, με όφελος έως 800 ευρώ ετησίως για πάνω από ένα εκατομμύριο νοικοκυριά.
Τα μέτρα που θα ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ έχουν διασφαλισμένο δημοσιονομικό χώρο 1,5 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο Τύπου.
«Πρόκειται για μέτρα μόνιμου χαρακτήρα με αναπτυξιακή διάσταση και όχι για επιδοματικές παρεμβάσεις όπως την περίοδο της πανδημίας», τόνισε, εξηγώντας ότι στόχος είναι η μείωση φόρων και η ενίσχυση εισοδημάτων σε σταθερή βάση.
Τέλος, ο κ. Τσάπαλος αναφέρθηκε στο ζήτημα της ελεύθερης πρόσβασης στις παραλίες, αποκαλύπτοντας ότι φέτος έχουν γίνει 11.500 καταγγελίες, οι μισές σε σχέση με πέρυσι.
«Περίπου το 25% των επιχειρηματιών εντοπίστηκαν με παραβάσεις. Έχουν επιβληθεί λουκέτα όπου χρειάστηκε, για την προστασία του δημοσίου συμφέροντος. Όλοι έχουν δικαίωμα ελεύθερης πρόσβασης στη θάλασσα και στην παραλία», τόνισε.
Αναρωτιέμαι βέβαια, αν θα έπρεπε να πανηγυρίζει η κυβέρνηση για «μέτρα στήριξης» όταν η πραγματικότητα είναι ότι οι συνταξιούχοι έχουν ματώσει όλα αυτά τα χρόνια και συνεχίζουν να βλέπουν τις συντάξεις τους να εξανεμίζονται. Το λένε και οι ίδιοι: τρία χρόνια τώρα δεν είδαν ούτε ευρώ αύξηση λόγω της προσωπικής διαφοράς. Και τώρα τους τάζουν ότι ίσως το 2026 θα πάρουν μια μικρή αύξηση της τάξης του 2,5%. Μέχρι τότε όμως; Με την ακρίβεια να θερίζει, με τα βασικά αγαθά να ανεβαίνουν συνεχώς, ποιος συνταξιούχος μπορεί να τα βγάλει πέρα;
Σίγουρα το να δίνεις είναι ένα βήμα μα αναφερόμαστε σε επίδομα των 250 ευρώ, όταν οι λογαριασμοί του ρεύματος και τα φάρμακα ξεπερνούν πολλαπλάσια αυτό το ποσό κάθε μήνα. Αντί να αποκαταστήσει πραγματικές αδικίες ,να καταργήσει την προσωπική διαφορά για παράδειγμα, δίνει κάτι που μοιάζει σε φιλοδώρημα
Ας μιλήσουμε όμως και για τη μεγάλη εικόνα. Όταν η μεσαία τάξη στενάζει, όταν οι νέοι δουλεύουν με μισθούς που δεν φτάνουν για το ενοίκιο , πώς να κάνει οικογένεια ο κόσμος; Πώς να αντιμετωπιστεί η υπογεννητικότητα; Όταν ένα ζευγάρι δεν μπορεί να πληρώσει ούτε το σούπερ μάρκετ και το ρεύμα, είναι δυνατόν να σχεδιάζει για παιδιά;
Τονίζω ότι κανείς δεν αμφισβητεί πώς κάτι προσπαθεί γίνει. Όμως τα ημίμετρα αρκούν; Μήπως προσφέρουμε μεγάλα λόγια και μικρά επιδόματα;
