Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χρέος να ξανασυνδέσει την προοδευτική πολιτική με την καθημερινότητα του πολίτη, επισημαίνει ο Μίλτος Ζαμπάρας, βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και Αν. Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Attica Times» και την Οικονομική Αναλύτρια Δάφνη Γρηγοριάδη.
Κύριε Ζαμπάρα, δεδομένων των δημοσιονομικών περιορισμών της χώρας, πώς αιτιολογείτε την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ για την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού;
Η επιμονή μας δεν είναι σύνθημα, είναι πολιτική επιλογή δικαιοσύνης. Ο 13ος και 14ος μισθός δεν είναι «δώρο», αλλά χαμένη αγοραστική δύναμη που πρέπει να επιστραφεί στους εργαζόμενους. Το σχέδιό μας είναι απολύτως ρεαλιστικό και στοχευμένο: ενίσχυση εισοδήματος συνδεδεμένη με συλλογικές συμβάσεις και δείκτες παραγωγικότητας. Γιατί όταν το μεροκάματο ανασαίνει, ανασαίνει και η οικονομία.
Σχολιάζετε ότι η κυβερνητική ενίσχυση των εισοδημάτων είναι περιορισμένης εμβέλειας. Τι προτάσεις θα μπορούσε να εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ για ουσιαστική ενίσχυση του διαθέσιμου εισοδήματος, χωρίς να επιβαρυνθεί περαιτέρω ο πληθωρισμός;
Ο πληθωρισμός τιμωρεί πρώτα τους αδύναμους. Εμείς μιλάμε για μέτρα που αυξάνουν το καθαρό εισόδημα χωρίς να φουσκώνουν τις τιμές. Συγκεκριμένα:
• Μείωση έμμεσων φόρων στα βασικά αγαθά με αυστηρή εποπτεία ώστε η μείωση να φτάνει στον καταναλωτή.
• Αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή στις φορολογικές κλίμακες για να σταματήσει το «κρυφό χαράτσι» από τον πληθωρισμό.
• Ενεργειακές κοινότητες και συμβόλαια σταθερής τιμής, ώστε νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις να έχουν σταθερό και χαμηλότερο ενεργειακό κόστος.
• Πολιτική στέγης: πλαφόν στις αναπροσαρμογές ενοικίων, έλεγχος της υπερσυγκέντρωσης ακινήτων στις βραχυχρόνιες μισθώσεις, ανακαινίσεις με αντάλλαγμα προσιτά ενοίκια. Κοινωνική κατοικία με ισχυρό πρόσημο.
Με δυο λόγια: λιγότεροι φόροι στα βασικά, χαμηλότερο κόστος στέγης και ενέργειας, δίκαιη φορολογία. Αυτά είναι μέτρα που βελτιώνουν το διαθέσιμο εισόδημα χωρίς να τροφοδοτούν πληθωριστικές πιέσεις. Και πάνω απ όλα τέρμα στην ασυδοσία των καρτέλ που λειτουργούν με τις ευλογίες της κυβέρνησης
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ στην τρέχουσα πολιτική συγκυρία;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει χρέος να ξανασυνδέσει την προοδευτική πολιτική με την καθημερινότητα του πολίτη. Αυτό σημαίνει τρία πράγματα:
• Προγραμματική ανασυγκρότηση με μετρήσιμους στόχους: εισόδημα, στέγη, ενέργεια, δημόσια υγεία.
• Αξιόπιστη αντιπολίτευση με κοστολογημένες προτάσεις και μηδενική ανοχή στη διαφθορά.
• Άνοιγμα στην κοινωνία, με συμμετοχή και ανάδειξη της νέας γενιάς.
Το μέλλον μας δεν θα το κρίνει ο επικοινωνιακός θόρυβος, αλλά η συνέπεια: να λες λίγα και να κάνεις πολλά.
Πώς βλέπετε το ενδεχόμενο επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα ως αρχηγού άλλου κόμματος;
Σέβομαι απόλυτα τον Αλέξη Τσίπρα και τη μεγάλη του συμβολή. Επιπλέον, σαν θιασώτης της μεγάλης εικόνας της μεγάλης ανάγκης για πολιτική αλλαγή πρωτοβουλίες που παίρνει μόνο θετικές μπορούν να θεωρηθούν. Να ενώσουμε και να μην διαιρέσουμε. Να πολλαπλασιάσουμε και να μην αφαιρέσουμε. θεωρώ ότι το κρίσιμο σήμερα είναι η πολιτική κατεύθυνση: πρέπει να φύγει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και οι πολιτικές του που βυθίζουν την κοινωνία στην ακρίβεια, στην ανασφάλεια και στην αδικία. Η χώρα χρειάζεται ένα ισχυρό αντίπαλο δέος, ένα προοδευτικό μέτωπο που θα σταθεί στον αντίποδα αυτών των πολιτικών, θα ενώσει τις δυνάμεις της κοινωνίας και θα δώσει ξανά προοπτική στους πολλούς. Σε αυτή την προσπάθεια, ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλει να είναι ο κορμός, το αξιόπιστο και ενωτικό στήριγμα για μια μεγάλη πολιτική αλλαγή.
Τι σας μεταφέρουν οι πολίτες που συναντάτε;
Μου λένε: «Δουλεύουμε, αλλά δεν βγαίνουμε». Μου δείχνουν αποδείξεις σούπερ μάρκετ που φουσκώνουν, ενοίκια που ανεβαίνουν σαν μετοχές, ραντεβού στο ΕΣΥ μετά από μήνες. Οι νέοι μιλούν για εισιτήρια χωρίς επιστροφή στο εξωτερικό, οι μικρομεσαίοι για τράπεζες που τους κλείνουν την πόρτα και για λογαριασμούς ρεύματος που τους πνίγουν.
Η απάντησή μου είναι ξεκάθαρη: Δεν θα συνηθίσουμε το αδιανόητο. Θα δώσουμε ξανά αξία στον μισθό, θα χτυπήσουμε τη ρίζα της ακρίβειας, θα στηρίξουμε τη στέγη και τη δημόσια υγεία. Πολιτική που δεν αλλάζει τη ζωή των πολλών είναι απλώς ρητορική. Εμείς επιλέγουμε το αντίθετο.
