Του Σωτήρη Σκουλούδη
Σάλος στις ΗΠΑ αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο με την ειδεχθή, δημόσια δολοφονία του Τσάρλι Κερκ, του υπερδημοφιλούς ακτιβιστή και συμμάχου του Ντόναλντ Τραμπ. Το γεγονός έχει προκαλέσει για ακόμη μια φορά πολιτική πόλωση, ενώ ο δολοφόνος συνελήφθη την Παρασκευή από το FBI. Πρόκειται για έναν ριζοσπαστικοποιημένο 22χρονο, ο οποίος είχε χαράξει στους κάλυκες του όπλου του υποτιθέμενα «αντιφασιστικά» συνθήματα.
Οι Attica Times επικοινώνησαν με τον Τζόναθαν Κωνσταντίνου, ο οποίος είναι πρόεδρος του ελληνικού παραρτήματος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος των ΗΠΑ, δηλαδή του φορέα που εκπροσωπεί και εκπροσωπείται από την κυβέρνηση Τραμπ, απηχώντας τις θέσεις της, και με σκοπό να φέρει τις δύο χώρες πιο κοντά.
Ο Ελληνοαμερικανός στη συνέντευξή του μίλησε για το μείζον αυτό γεγονός της δολοφονίας, ενώ δεν δίστασε να κατονομάσει τους ηθικούς αυτουργούς αυτής της ενέργειας, Αναφέρθηκε επίσης στις ελληνοαμερικάνικες σχέσεις, διαμηνύοντας ότι θα μπορούσαν να γίνουν πολύ καλύτερες, δεδομένης της όχι γεφυρωμένης απόστασης που χωρίζει την κυβέρνηση αλλά και μέρος του εγχώριου πολιτικού κατεστημένου, με την κυβέρνηση των Ρεπουμπλικανών.
Attica Times: Κύριε Κωνσταντίνου, ποιος ήταν ο Τσάρλι Κερκ για τους Ρεπουμπλικανούς, ποιες αξίες πρέσβευε και τι έχετε να πείτε για τη δολοφονία του;
Τζόναθαν Κωνσταντίνου: Ο Κερκ ήταν ένας συνεργάτης του παραρτήματός μας και αφήνει πίσω του μια νέα ορφανή οικογένεια. Ήταν ένα διαμάντι στην πολιτική κονίστρα, μιλούσε με όλους για όλα χωρίς αναστολές, χωρίς ταμπού, χωρίς προκαταλήψεις. Ήταν πρωτίστως χριστιανός, το πίστευε βαθιά και με την πειθώ και όχι με τον εξαναγκασμό διέδιδε τον λόγο του Κυρίου στους αρνητές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Αιώνια η μνήμη του. Ο θάνατός του δεν θα μείνει ούτε ατιμώρητος, αλλά θα μείνει φάρος να μας οδηγεί και να μας κατευθύνει στα επόμενα βήματά μας.
Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για μια ακόμη πράξη ωμής πολιτικής βίας, από το σάπιο κατεστημένο των “φιλεleft”, το οποίο χρηματοδοτείται από πόρους ύποπτης προέλευσης (Σόρος, Κατάρ, κ.τ.λ.) και προσπαθεί να φιμώσει κάθε φωνή που πορεύεται σύμφωνα με τη λογική και τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Μερικά από αυτά είναι η ζωή, η θρησκευτική ελευθερία, η ηθική αξιοπρέπεια και κυριαρχία, καθώς και η πρόοδος των εθνών και κρατών.
Η δολοφονία του Τσάρλι Κερκ είναι ακόμη μια απόδειξη ότι οι πολιτικοί μας αντίπαλοι σε όλο τον πλανήτη δεν θα σταματήσουν σε τίποτα προκειμένου να επιτύχουν την παγκόσμια διακυβέρνηση από τους ολιγάρχες και τους συστημικούς εχθρούς της ελευθερίας.
Τι σηματοδοτεί αυτή η δολοφονία στο πολιτικό σκηνικό των ΗΠΑ;
Είμαστε αποφασισμένοι να συνεχίσουμε τον αμείλικτο αγώνα μας για την πάταξη της εγχώριας και διεθνούς τρομοκρατίας, αλλά κυρίως για την πάταξη και παραδειγματική τιμωρία των ολιγαρχών και των κρατών-τρομοκρατών, με προεξάρχοντα αυτά που στηρίζουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.
Πώς κρίνετε τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις από την έναρξη της διακυβέρνησης των Ρεπουμπλικανών;
Δυστυχώς, η Ελλάδα συμπεριφέρεται με επιφυλακτικότητα απέναντι στις ΗΠΑ και δεν κρύβει την ιδεολογική της αντίθεση προς το κίνημα του Αμερικανού προέδρου, το οποίο αντιμετωπίζει με μεγάλη εχθρότητα. Η κυβέρνηση διατηρεί κάποιες περιστασιακές επαφές, αλλά η γενικότερη άποψή της είναι ότι όλο το κίνημα αποτελεί κάτι εχθρικό, ένα ξένο σώμα προς αυτήν, και φροντίζει να το επιδεικνύει σε κάθε περίσταση.
Αντιθέτως διατηρεί σχέσεις με τα κέντρα σκέψης του Δημοκρατικού Κόμματος, τα οποία αποτελούν και συμβούλους στη χάραξη της ελληνικής εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής. Η Ελλάδα όμως πρέπει να αποφασίσει αν θέλει να αλλάξει αυτή τη στάση ή όχι. Αν επιθυμεί να έρθει πιο κοντά στη νέα Αμερική, οι πόρτες είναι ανοιχτές διάπλατα. Η επιλογή είναι δική της.
Σε τεχνικό επίπεδο, στα προσυμφωνημένα δηλαδή, φυσικά διατηρούνται λειτουργικές σχέσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει σχέση εμπιστοσύνης ή πραγματικής φιλίας μεταξύ των δύο καθεστώτων. Σε πολλά θέματα, η Ελλάδα έχει διαφορετική γραμμή από τις ΗΠΑ, όπως στο Μεσανατολικό, όμως οι γεωπολιτικές συνθήκες στην περιοχή έχουν αλλάξει ριζικά, και η Ελλάδα δεν πρέπει να ταυτίζεται με τα κατάλοιπα της Αραβικής Άνοιξης και με πολιτικές που έχουν εγκαταλειφθεί ακόμη και από χώρες της Μέσης Ανατολής.
Μας ανησυχεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι όσα ανοίγματα έχουμε κάνει ως Ρεπουμπλικανικό Κόμμα προς την κυβέρνηση έχουν αποτύχει, μας αντιμετωπίζουν με στάση που κυμαίνεται από αδιαφορία έως εχθρότητα. Δεν πρόκειται να κάνουμε άλλα ανοίγματα. Η μπάλα βρίσκεται στην πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης.
Δεν θα λέγατε όμως ότι ο Ντόναλντ Τραμπ επιδεικνύει μια συμπάθεια, προς τον Ταγίπ Ερντογάν; Εάν ισχύει, είναι αυτό κάτι αρνητικό για την Ελλάδα;
Δεν ισχύει αυτό, είναι μύθος η φιλία Τραμπ με Ερντογάν. Ο Ντόναλντ Τραμπ συνομιλεί με τους ηγέτες όλων των κρατών, δεν συμπαθεί κάποιον περισσότερο ή λιγότερο, αλλά εργάζεται για τα συμφέροντα του αμερικανικού λαού. Υπάρχουν κάποια θέματα αρχών αλλά φαίνεται ότι η Ελλάδα ακολουθεί άλλες πολιτικές. Η ελληνική κυβέρνηση δείχνει κολλημένη στην κατάσταση πριν από τις εκλογές του Νοεμβρίου 2024, θεωρώντας ότι οι ελληνοαμερικανικές γέφυρες παραμένουν ισχυρές και ότι το «κεφάλαιο Τραμπ» είναι κάτι παροδικό. Αυτό φυσικά είναι λάθος.
Πού θα τοποθετούσατε, κατά αναλογία, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, στην ελληνική πολιτική σκηνή;
Για να εξηγήσουμε πού βρίσκεται το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα στο ελληνικό πολιτικό φάσμα, πρέπει αρχικά να εξηγήσουμε και πού βρίσκεται το Δημοκρατικό. Το Δημοκρατικό το προσομοιάζουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή έχει μια πιο «δημοκρατική» πτέρυγα θυμίζει τους προεδρικούς του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ η ριζοσπαστική τους φέρνει στον νου την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τους τροτσκιστές.
Κατά αναλογία με την ελληνική πολιτική σκηνή, εμείς είμαστε θα έλεγα οι «καραμανλικοί» ή η «σαμαρική» δεξιά. Υπάρχει τεράστια προγραμματική σύγκλιση και κοινές αξίες — όχι στο 100%, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχει κάτι ενδιάμεσο· η κεντροδεξιά ταυτίζεται με το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα.
