Του Κίμωνα Λογοθέτη
Η αδυναμία έκδοσης αδειών κυκλοφορίας για δίκυκλα δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας διεθνούς κρίσης πρώτων υλών, όπως επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί. Είναι το αποτέλεσμα μιας χρόνιας παθογένειας: της αργοπορίας και της κακοδιαχείρισης στις διαγωνιστικές διαδικασίες.
Από τον Μάρτιο η Περιφέρεια Αττικής είχε προειδοποιήσει τις οικονομικές υπηρεσίες του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών ότι τα αποθέματα πινακίδων εξαντλούνται. Αντί όμως να κινηθούν έγκαιρα οι προβλεπόμενοι μηχανισμοί, επελέγη η «λύση» της ανακατανομής: πινακίδες από υπηρεσίες της επαρχίας που είχαν πλεόνασμα μοιράζονταν σε εκείνες της Αττικής και των μεγάλων πόλεων. Ένα ημίμετρο που έδωσε προσωρινή ανάσα, καθυστέρησε όμως ακόμη περισσότερο την ουσιαστική λύση, δηλαδή τον νέο διαγωνισμό.
Οι συνέπειες είναι ήδη εμφανείς. Δίκυκλα που αγοράστηκαν δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν, διανομείς μένουν χωρίς εργαλείο δουλειάς, επαγγελματίες οδηγοί αδυνατούν να εκδώσουν κάρτα ψηφιακού ταχογράφου – μια παράλληλη κρίση που θυμίζει έντονα το ίδιο μοτίβο γραφειοκρατικής αδράνειας.
Κι ενώ οι πολίτες ταλαιπωρούνται, η δικαιολογία της «έλλειψης τσίγκου» αποδείχθηκε ένα κατασκεύασμα. Η ίδια η ελληνική εταιρεία που προμηθεύει το υλικό έχει ξεκαθαρίσει ότι ουδέποτε υπήρξε πρόβλημα διάθεσης. Το μόνο που έλειψε ήταν οργάνωση, υπευθυνότητα και έγκαιρος προγραμματισμός.
Ο νέος διαγωνισμός για την προμήθεια πινακίδων αναρτήθηκε μόλις στις 2 Σεπτεμβρίου 2025. Απομένουν η ανακήρυξη αναδόχου, ο έλεγχος από το Ελεγκτικό Συνέδριο, η υπογραφή σύμβασης, η παραγωγή και τελικά η διανομή στις διευθύνσεις μεταφορών. Δηλαδή αρκετές ακόμη εβδομάδες καθυστέρησης.
Το ζήτημα των πινακίδων δεν είναι μεμονωμένο. Είναι δείγμα μιας ευρύτερης αδυναμίας του κράτους να λειτουργεί με προνοητικότητα. Οι οικονομικές υπηρεσίες οφείλουν να προγραμματίζουν με ακρίβεια προμήθειες που είναι απαραίτητες για τη λειτουργία των μεταφορών. Όταν αυτό δεν συμβαίνει, το κόστος μεταφέρεται αυτούσιο στην κοινωνία και την αγορά.
Δεν σταμάτησε η ροή λόγω υλικών. Σταμάτησε λόγω διαδικασιών.
