Το Candidozyma auris (C. auris), ένας επικίνδυνος νοσοκομειακός μύκητας, εξαπλώνεται ραγδαία σε ευρωπαϊκές χώρες, με την Ελλάδα να συγκαταλέγεται μεταξύ των πέντε χωρών με τα περισσότερα καταγεγραμμένα περιστατικά, σύμφωνα με έρευνα του ECDC.
Η πρώτη εμφάνιση του μύκητα στην Ελλάδα σημειώθηκε τον Μάιο του 2022, ενώ από τότε έχει προκαλέσει ανησυχία στους επιστήμονες, λόγω της ανθεκτικότητάς του στα αντιμυκητιακά φάρμακα και της ικανότητάς του να εξαπλώνεται σε νοσοκομειακές μονάδες. Ο C. auris μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις σε βαρέως πάσχοντες ασθενείς και να επιβιώνει σε ιατρικό εξοπλισμό και επιφάνειες, καθιστώντας δύσκολο τον έλεγχο της διασποράς.
Μεταξύ 2013 και 2023, πάνω από 4.000 περιστατικά καταγράφηκαν σε χώρες της ΕΕ/ΕΟΧ, ενώ μόνο το 2023 δηλώθηκαν 1.346 περιστατικά σε 18 χώρες. Η Ελλάδα, μαζί με την Ισπανία, την Ιταλία, τη Ρουμανία και τη Γερμανία, παρουσιάζει εκτεταμένη περιφερειακή ή εθνική διασπορά, καθιστώντας δύσκολο τον εντοπισμό μεμονωμένων εστιών.
Ο δρ. Διαμαντής Πλαχούρας, επικεφαλής του Τμήματος Αντιμικροβιακής Αντοχής και Λοιμώξεων του ECDC, τονίζει ότι η έγκαιρη ανίχνευση και ο ταχύς, συντονισμένος έλεγχος μπορούν να περιορίσουν την εξάπλωση, ενώ η καθυστερημένη παρέμβαση μπορεί να οδηγήσει σε ταχεία εδραίωση του μύκητα στα νοσοκομεία.
Μόνο 17 από τις 36 ευρωπαϊκές χώρες διαθέτουν εθνικό σύστημα επιτήρησης για την C. auris, και μόνο 15 έχουν εκδώσει ειδικές οδηγίες πρόληψης και ελέγχου. Η εργαστηριακή υποδομή είναι ισχυρότερη, με 29 χώρες να διαθέτουν εργαστήριο αναφοράς ή ειδική μονάδα μυκολογίας.
Το ECDC συνεχίζει να παρακολουθεί στενά την κατάσταση και να παρέχει συστάσεις πρόληψης και ελέγχου στα κράτη-μέλη, με στόχο να περιοριστεί η διασπορά και να προστατευθούν οι ασθενείς.
Στατιστικά στοιχεία που προκαλούν ανησυχία:
-
1.346 περιστατικά C. auris καταγράφηκαν μόνο το 2023 σε 18 χώρες
-
4.000 περιστατικά σε δεκαετία στην Ευρώπη
-
Η Ελλάδα ανάμεσα στις 5 χώρες με τα περισσότερα κρούσματα
-
Μόνο 15 χώρες έχουν αναπτύξει εθνικές οδηγίες για την πρόληψη των λοιμώξεων
Η γρήγορη ανίχνευση, η πρόληψη και η αυστηρή εφαρμογή μέτρων ελέγχου παραμένουν κρίσιμες για να περιοριστεί η εξάπλωση αυτού του ανθεκτικού και επικίνδυνου νοσοκομειακού μύκητα.
