Ο Χαράλαμπος Καρπούζος, υποψήφιος βουλευτής με το ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝ.ΑΛ στο δυτικό τομέα Β΄Αθηνών και ενεργό στέλεχος στην πολιτική σκηνή της Δυτικής Αθήνας, παραχωρεί μια ειλικρινή και τεκμηριωμένη συνέντευξη στους AtticaTimes, με τη δημοσιογράφο Κορίνα Τριανταφύλλου. Αναδεικνύει τη σημασία της κοινωνίας συμπερίληψης, υπογραμμίζοντας πως η προσβασιμότητα και η ισότητα δεν είναι προνόμια αλλά αναγκαίες προϋποθέσεις για μια δίκαιη κοινωνία. Παράλληλα, ασκεί κριτική για την υποστελέχωση των αστυνομικών τμημάτων και προτείνει τη σωστή ανακατανομή των δυνάμεων ασφαλείας ως βασικό μέτρο για την αναβάθμιση της ασφάλειας στις γειτονιές, ιδιαίτερα στα δυτικά προάστια. Τονίζει επίσης την ανάγκη για προληπτική προσέγγιση της νεανικής εγκληματικότητας, βασιζόμενη στη συνεργασία σχολείων, κοινωνικών υπηρεσιών και ειδικών, με στόχο την αλλαγή της κουλτούρας από τη βάση. Τέλος, απευθύνεται στους νέους που αμφισβητούν την αξία της ψήφου τους, καλώντας τους να συμμετάσχουν ενεργά στην πολιτική διαδικασία ώστε να διαμορφώσουν το μέλλον που επιθυμούν. Μέσα από αυτή τη συνέντευξη, ο κ. Καρπούζος παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη πρόταση για κοινωνική δικαιοσύνη, ασφάλεια και ελπίδα, εδραιώνοντας την ανάγκη για αλλαγή και ανάδειξη της φωνής των πολιτών.
Κύριε Καρπούζο, σε πρόσφατο άρθρο σας τονίσατε την ανάγκη για “κοινωνία συμπερίληψης”. Ποια είναι τα βασικά βήματα που προτείνετε ώστε αυτό το όραμα να γίνει πράξη;
Αφού πρωτίστως συμφωνήσουμε πως η συμπερίληψη δεν είναι αίτημα αλλά είναι ανάγκη, θα διαπιστώσουμε πως τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, η έννοια της συμπερίληψης αποτελεί ένα ψηφοθηρικό αφήγημα στα χείλη πολιτευομένων και πολιτικών, το οποίο τελικά δεν επιτρέπει ίσες ευκαιρίες και πρόσβαση σε όλους παντού. Το χειρότερο από όλα όμως είναι, πως για να γίνεται πιστευτό αυτό το αφήγημα, δαπανούνται άσκοπα χρήματα που θεωρητικά έχουν σκοπό την προσβασιμότητα, τα οποία όπως προ είπα δαπανούνται άσκοπα μιας και δεν είναι σωστά αξιολογημένα έτσι ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν από τους τελικούς χρήστες. Δεν θα ήταν λοιπόν φρόνιμο για να περιοριστούν οι άσκοπες δαπάνες και να προσφερθούν κοινωνικές και εργασιακές ευκαιρίες, να δημιουργηθεί ένας φορέας αξιολόγησής και παραλαβής όλων των έργων που εμπεριέχουν στοιχεία προσβασιμότητας ο οποίος θα στελεχώνονταν από τους ίδιους τους τελικούς χρήστες; Πιστέψτε με θα ήταν. Επίσης η οργανωμένη επικοινωνία στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση η οποία θα μετέφερε βιωματικά και όχι μόνο την πληροφορία για την διαφορετικότητα και την αναπηρία, δεν θα μας παρείχε τη δυνατότητα σε βάθος χρόνου να αλλάξουμε την κουλτούρα μας; Φυσικά και θα μας την παρείχε μιας και τα παιδιά και μόνο αυτά είναι εκείνα που μπορούν να μας οδηγήσουν τελικά σε ορθά μονοπάτια. Εν κατακλείδι , αν δώσουμε την ευκαιρία στους τελικούς χρήστες να μας εξοικονομήσουν χρήματα και μεταφέρουμε την πληροφορία στους νέους σωστά, θαρρώ πως μέσα σε λίγα χρόνια θα μπορούμε να υπερηφανευόμαστε για μια χώρα ίσων ευκαιριών και ίσων αποστάσεων.
Έχετε ασκήσει έντονη κριτική στην Κυβέρνηση για την υποστελέχωση των Αστυνομικών Τμημάτων. Ποια είναι η ρεαλιστική πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την ενίσχυση της ασφάλειας στις γειτονιές μας;
Δεν μπορώ να φανταστώ πως υπάρχει κάποιος ο οποίος κατοικεί αυτή την εποχή στα δυτικά και δεν αισθάνεται ανασφαλής. Δεν μπορώ να διανοηθώ και να καταλάβω τους λόγους που πολλά τμήματα εδώ στο δυτικό τομέα μετά από τις δέκα το βράδυ λειτουργούν με δύο ή τρεις το πολύ αστυνομικούς. Σε μια χώρα οι οποία σύμφωνα με στατιστικά της Eurostat είναι η δεύτερη χώρα σε αστυνομικούς ανά 100.000 κατοίκους, που είναι όλοι αυτή η δύναμη που θα μπορούσε να μας προσφέρει ασφάλεια; Προφανώς είτε βρίσκονται παροπλισμένοι σε γραφεία για εργασίες που θα μπορούσαν να διεκπεραιωθούν από πολιτικό προσωπικό, είτε είναι αποσπασμένοι στη φύλαξη προσώπων τα οποία θα μπορούσαν να έχουν ιδιωτική φύλαξη. Άρα από που θα έπρεπε να εκκινήσουμε να ψάχνουμε το δρόμο ο οποίος θα μας οδηγήσει στο αίσθημα της ασφάλειας; Φυσικά, από την επιστροφή των αστυνομικών στις φυσικές τους θέσεις και στην ορθή τους ανακατανομή ανά περιοχή. Αυτή βέβαια δεν είναι μια εύκολη πολιτική απόφαση, είναι όμως η απόφαση εκείνη που θα εμφανίσει και πάλι τους αστυνομικούς στις γειτονιές. Είναι η απόφαση που θα περιορίσει έστω και λίγο την παραβατικότητα και θα επαναφέρει σιγά σιγά το αίσθημα της ασφάλειας. Είναι η απόφαση η οποία τα χρήματα του φορολογούμενου που δαπανούνται για την ασφάλεια του, θα καταφέρει να επιστρέφουν και πάλι σε εκείνον.
Η νεανική εγκληματικότητα αποτελεί, ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα της σύγχρονης κοινωνίας. Πώς μπορεί η Πολιτεία να προσεγγίσει το φαινόμενο προληπτικά και όχι μόνο κατασταλτικά;
Αρχικά με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνο με την πρόληψη, μιας και η πάταξη είναι ένα εργαλείο που ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να λειτουργήσει ευεργετικά για τον παραβάτη, δεν είναι όμως αυτό το εργαλείο το οποίο θα αντιστρέψει αυτό το παγκόσμιο φαινόμενο, ούτως ώστε να μπορέσει η παιδική και εφηβική παραβατικότητα να εξαλειφθεί. Κι αν λάβουμε υπόψιν μας πως οι συμπεριφορές των νέων εξαρτώνται από τα ερεθίσματα που τους έχουμε δώσει εμείς, τότε θα καταλήξουμε πως η πρόληψη είναι απαραίτητο να ξεκινήσει από τις σχολικές μονάδες. Μέσα σ’ αυτές, οι κοινωνικές υπηρεσίες των δήμων, παρέα με την αστυνομία, ειδικούς ψυχολόγους και φυσικά τον σύλλογο διδασκόντων, θα πρέπει να εφαρμόσουν τις τεχνικές εκείνες, οι οποίες θα οδηγήσουν τους παραβάτες των μονάδων να γίνουν οι πρεσβευτές της νομιμότητας. Κάπως έτσι πιστεύω, πως οι πληροφορία θα περάσει από το σχολείο στην Ελληνική οικογένεια, έχοντας ως αποτέλεσμα όλοι μας να αλλάξουμε τρόπο σκέψεις μέσα από τις σκέψεις των νέων.
Ως πολιτευτής με έμφαση στη Δυτική Αθήνα, τι μήνυμα στέλνετε στους νέους που νιώθουν απογοητευμένοι από την πολιτική και αμφισβητούν τη χρησιμότητα της ψήφου τους;
Όπως είπα και πριν, τα δικά μας ερεθίσματα ευθύνονται για τις συμπεριφορές και τις αποφάσεις των νέων. Άρα, για να νιώθουν έτσι ευθυνόμαστε εμείς και μόνο εμείς. Εγώ αυτό που θα επιθυμούσα, είναι να αφήσουν στην άκρη τα έως τώρα λάθη, να βρουν ανεξαρτήτως κομματικής ή πολιτικής ταυτότητας έναν υποψήφιο ο οποίος θα τους εκφράζει και να πάνε στις επόμενες εκλογές να ψηφήσουν, έτσι ώστε να λάβουν κι εκείνοι μέρος στην διαμόρφωση της πολιτική σκηνής, η οποία με τι δική τους συμμετοχή και απόφαση το μόνο που θα μπορούσε να γίνει, είναι καλύτερη.
