Του Κίμωνα Λογοθέτη
Στις λεωφόρους της Αττικής, μια νέα «μόδα» έχει αντικαταστήσει τα κατεστραμμένα στηθαία ασφαλείας: κόκκινα πλαστικά πλέγματα δεμένα πάνω σε μπετόβεργες. Ένα θέαμα που υποτίθεται πως προειδοποιεί για κίνδυνο, αλλά στην πραγματικότητα τον δημιουργεί.
Αυτά τα πλέγματα, στηριγμένα πρόχειρα σε σιδερένιες ράβδους φυτεμένες στο έδαφος, ξεφυτρώνουν σε κάθε γωνιά του οδικού δικτύου: Κηφισός, Λεωφόρος Αθηνών, Συγγρού, Κηφισίας, Πέτρου Ράλλη . Μια εικόνα προχειρότητας που έχει γίνει η νέα “κανονικότητα” της συντήρησης.
Το κόκκινο πλέγμα τοποθετείται ως “προσωρινή λύση” μετά από κάποιο τροχαίο ή ζημιά στο στηθαίο ασφαλείας.
Στην πράξη, όμως, το προσωρινό γίνεται μόνιμο.
Μένει εκεί για μήνες, συχνά για χρόνια, σκίζεται από τον αέρα, ανεμίζει στο οδόστρωμα και μπλέκεται στα οχήματα.
Η εικόνα αυτή υποτίθεται πως δηλώνει «επέμβαση», όμως δεν προστατεύει κανέναν.
Αν ένας οδηγός χάσει τον έλεγχο, το πλέγμα δεν συγκρατεί το όχημα.
Αν ένας μοτοσικλετιστής πέσει, οι μπετόβεργες μπορούν να τον τραυματίσουν θανάσιμα.
Κι όμως, αυτή η πρακτική εφαρμόζεται καθημερινά από τα συνεργεία συντήρησης του οδικού δικτύου, σαν να είναι κάτι φυσιολογικό.
Οι σιδερένιες ράβδοι της αδιαφορίας
Οι μπετόβεργες που στηρίζουν το πλέγμα είναι ο πραγματικός κίνδυνος.
Προεξέχουν στο ύψος των ποδιών, του στήθους ή του κεφαλιού και, σε περίπτωση σύγκρουσης, λειτουργούν σαν μεταλλικές λόγχες.
Η τοποθέτησή τους απαγορεύεται ρητά από τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, καθώς αποτελούν άμεσο κίνδυνο ζωής.
Κι όμως, τέτοιες πρόχειρες “επισκευές” συναντά κανείς παντού.
Οι εργολάβοι τις χρησιμοποιούν για να «κερδίσουν χρόνο» μέχρι να γίνει η κανονική αποκατάσταση που συνήθως δεν γίνεται ποτέ.
Η ευθύνη χάνεται μέσα στις υπηρεσίες, τα κονδύλια “παγώνουν” και το κόκκινο πλέγμα μένει να θυμίζει την αδράνεια του συστήματος.
Το ψέμα της οδικής ασφάλειας
Το κόκκινο πλέγμα είναι το σύμβολο της ψεύτικης ασφάλειας.
Ένα φτηνό υλικό που καλύπτει την αδιαφορία πίσω από την εικόνα μιας “ενεργής παρέμβασης”.
Για τις αρμόδιες υπηρεσίες, τοποθετήθηκε πλέγμα, άρα “κάτι έγινε”.
Για τον πολίτη, όμως, έγινε μια ακόμη παγίδα.
Αντί για πιστοποιημένα συστήματα, έχουμε αυτοσχέδιες κατασκευές.
Αντί για έλεγχο και λογοδοσία, έχουμε σιωπή.
Η Πολιτεία δείχνει να έχει αποδεχθεί αυτή τη νέα μορφή «συντήρησης» ως επαρκή.
Κι όσο κανείς δεν αντιδρά, τα πλέγματα πολλαπλασιάζονται.
Το κόκκινο πλέγμα θα ανεμίζει καθημερινά στις λεωφόρους της Αττικής σαν σημαία αδιαφορίας.
Δεν προστατεύει, δεν προειδοποιεί, δεν διορθώνει.
Απλώς καλύπτει την απραξία πίσω από μια επίφαση ασφάλειας.
Κάθε μέρα που περνά χωρίς πραγματική αποκατάσταση, κάθε μέρα που ένα πλαστικό πλέγμα παραμένει στη θέση του, οι «αρμόδιοι» συνυπογράφουν τον επόμενο τραυματισμό.
Οι μπετόβεργες με το πλέγμα, είναι η πιο σκληρή μεταφορά της ελληνικής πραγματικότητας των δρόμων, φτηνό, πρόχειρο και επικίνδυνο.
Ένα δίχτυ που δεν συγκρατεί, αλλά συμβολίζει την κατάρρευση της ευθύνης.
