Το τραγούδι «Ο άσσος», που ο Παντελής Παντελίδης έγραψε και τραγούδησε πολύ πριν το μοιραίο βράδυ, ακούγεται σήμερα διαφορετικά. Όχι γιατί άλλαξε ο ρυθμός του, ούτε γιατί οι ακροατές του αναζητούν κρυφά νοήματα. Αλλά γιατί οι πρόσφατες καταγγελίες του Σπύρου Μαρτίκα για ένα στημένο τραπέζι παράνομου τζόγου, όπου σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται ο τραγουδιστής έχασε 250.000 ευρώ, δίνουν στους στίχους μια απροσδόκητη, σχεδόν ανατριχιαστική διάσταση.
Οι στίχοι, όπως τους έγραψε ο ίδιος:
«Στα τραπουλόχαρτα τα νούμερα σβησμένα
Τα φύλλα όμως μετρημένα κόβω για σένα
Μου κρυφοκοίταξαν τον άσσο
Μα πώς να χάσω μα πώς να χάσω
Θεέ μου πώς να ξεπεράσω
Το πρώτο μου το πάσο
Στον πρώτο μου τον άσσο
Ο Γιώργος φύλλο περιμένει
Με ένα νόημα μου λέει η μπύρα κερασμένη
Μαζί μας κάθονται δυο ξένοι
Αριστερά και δεξιά δίπλα από μένα
Ρωτώ με φρύδια σουφρωμένα
Αν ξέρουμε κανέναν»
Όταν κυκλοφόρησε το τραγούδι, οι εικόνες αυτές διαβάζονταν σαν μια ακόμη ιστορία της νύχτας, ένα τραπέζι, μια παρέα, μερικές ύποπτες ματιές, μια δόση καχυποψίας.
Σήμερα όμως, μετά από τις καταγγελίες που βλέπουν το φως της δημοσιότητας, το κομμάτι μοιάζει να περιγράφει κάτι πιο βαθύ: την αίσθηση ενός ανθρώπου που βρίσκεται σε περιβάλλον όπου όλα παίζονται ερήμην του.
Ο «κρυφοκοιταγμένος άσσος»
Τα «μετρημένα φύλλα»
Οι «δύο ξένοι» που κάθονται δεξιά κι αριστερά
Το βλέμμα του πρωταγωνιστή που «σουφρώνει τα φρύδια» αναρωτώμενος αν «ξέρουμε κανέναν»
Όλα αυτά θυμίζουν μια σκηνή όπου το παιχνίδι έχει ήδη καθοριστεί πριν καν μοιραστούν τα χαρτιά.
Κανείς φυσικά δεν μπορεί να πει ότι ο Παντελίδης έγραψε το τραγούδι αναφερόμενος σε πραγματικό περιστατικό. Δεν υπάρχει τέτοια ένδειξη. Όμως είναι γνωστό ότι ο καλλιτέχνης αντλούσε έμπνευση από το περιβάλλον γύρω του: ιστορίες της νύχτας, παρέες, σκηνές που ζούσε ή που άκουγε. Η θεματολογία του «Άσσου» δεν ήταν τυχαία· αντιθέτως, ήταν πιστή στον κόσμο που περιέγραψε δεκάδες φορές μέσα στη δισκογραφία του.
Κι έτσι, σήμερα, οι στίχοι ακούγονται σχεδόν σαν προειδοποίηση.
Σαν μια καλλιτεχνική αντανάκλαση ενός κλίματος που σύμφωνα με όσα καταγγέλλει ο Σπύρος Μαρτίκας ίσως να άγγιξε τον τραγουδιστή και στην πραγματική ζωή.
Δεν υπάρχει καμία «προφητεία».
Υπάρχει όμως κάτι πιο ισχυρό:
η διαίσθηση ενός καλλιτέχνη που, μέσα από τη μουσική του, έπιανε παλμούς, συμπεριφορές και ατμόσφαιρες που ο περισσότερος κόσμος δεν βλέπει.
