Του Κίμωνα Λογοθέτη
Χιλιάδες είναι οι κακοτεχνίες και τα σημεία ελλιπούς συντήρησης στο ελληνικό οδικό δίκτυο. Λακκούβες σε κεντρικούς δρόμους και σε στενά, φθαρμένο οδόστρωμα, πρόχειρες επισκευές που ανοίγουν ξανά μέσα σε λίγες ημέρες. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό στους περισσότερους οδηγούς: ζημιές στα αυτοκίνητα, κυρίως στα ελαστικά, στις ζάντες και στις αναρτήσεις, με κόστος συχνά εκατοντάδων ή και χιλιάδων ευρώ.
Αυτό που πολλοί πολίτες δεν γνωρίζουν είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δικαιούνται αποζημίωση. Η νομοθεσία είναι σαφής και προβλέπει ευθύνη του φορέα που έχει την αρμοδιότητα συντήρησης του δρόμου, εφόσον αποδειχθεί ότι η ζημιά προκλήθηκε από κακοτεχνία ή πλημμελή συντήρηση.
Τι πρέπει να κάνετε αν πέσετε σε λακκούβα και υποστείτε ζημιά
Το πρώτο και πιο κρίσιμο βήμα είναι να ειδοποιήσετε άμεσα την Τροχαία. Οι αστυνομικοί καταγράφουν το συμβάν και συντάσσουν δελτίο συμβάντος, στο οποίο αναφέρεται το σημείο, η ώρα και η αιτία της ζημιάς. Ιδανικά, ο οδηγός θα πρέπει να τραβήξει και φωτογραφίες της λακκούβας και του οχήματος, ώστε να ενισχύσει το αποδεικτικό υλικό.
Με το αντίγραφο του δελτίου συμβάντος, ο πολίτης απευθύνεται στον αρμόδιο φορέα συντήρησης του δρόμου και καταθέτει αίτηση αποζημίωσης.
Ποιος είναι αρμόδιος κάθε φορά
• Για μεγάλες κεντρικές οδικές αρτηρίες της Αττικής (π.χ. λεωφόρους αρμοδιότητας Περιφέρειας), αρμόδια είναι η Διεύθυνση Διαχείρισης Υπολοίπων Υποδομών της Περιφέρειας Αττικής.
• Για δημοτικούς δρόμους ή στενά, υπεύθυνος είναι ο οικείος Δήμος που έχει την αρμοδιότητα του δρόμου.
Στην αίτηση αποζημίωσης επισυνάπτονται το δελτίο συμβάντος της Τροχαίας, φωτογραφίες, τιμολόγια ή προσφορές επισκευής και οποιοδήποτε άλλο στοιχείο αποδεικνύει τη ζημιά.
Τι γίνεται αν ο φορέας αρνηθεί να αποζημιώσει
Στην πράξη, πολύ συχνά οι αρμόδιοι φορείς προσπαθούν να αποποιηθούν την ευθύνη. Επικαλούνται ασάφεια αρμοδιοτήτων, έλλειψη χρημάτων ή υποστηρίζουν ότι η ζημιά δεν οφείλεται στην κατάσταση του δρόμου. Εκεί πολλοί πολίτες αποθαρρύνονται και εγκαταλείπουν την προσπάθεια, θεωρώντας ότι «δεν βγάζεις άκρη με το κράτος».
Όμως εδώ είναι το κρίσιμο σημείο: όταν η υπόθεση φτάσει στα ελληνικά δικαστήρια, η νομολογία είναι ξεκάθαρη. Εφόσον αποδειχθεί ότι η ζημιά προκλήθηκε από λακκούβα ή άλλη κακοτεχνία και ότι ο φορέας είχε υποχρέωση συντήρησης, η αποζημίωση επιδικάζεται στο ακέραιο. Και όχι μόνο αυτό: ο φορέας υποχρεώνεται να πληρώσει και τα δικαστικά έξοδα.
Γι’ αυτό, αν η αίτηση αποζημίωσης απορριφθεί, το επόμενο βήμα είναι η κατάθεση αγωγής αποζημίωσης στα αρμόδια δικαστήρια.
Όχι μόνο για ζημιές – και για τροχαία ατυχήματα
Η ίδια ακριβώς διαδικασία ακολουθείται και σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος, όταν αυτό προκληθεί από κακοτεχνία ή πλημμελή συντήρηση του δρόμου. Αν μια λακκούβα, ένα κατεστραμμένο στηθαίο, μια σβησμένη διάβαση πεζών ή μια πινακίδα που δεν φαίνεται επειδή την κρύβουν κλαδιά οδηγήσει σε ατύχημα, τότε ο αρμόδιος φορέας φέρει ευθύνη.
Σε αυτές τις περιπτώσεις, η αποζημίωση δεν αφορά μόνο υλικές ζημιές, αλλά μπορεί να φτάσει μέχρι την πλήρη αποκατάσταση του παθόντα, εφόσον υπάρχουν σωματικές βλάβες.
Πολλοί πολίτες δεν γνωρίζουν τα δικαιώματά τους ή πιστεύουν ότι δεν έχει νόημα να τα διεκδικήσουν. Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Η νομοθεσία είναι σαφέστατη και, όταν ακολουθηθούν σωστά οι προβλεπόμενες διαδικασίες, η αποζημίωση καταβάλλεται.
Οι λακκούβες και οι κακοτεχνίες δεν είναι «κακιά στιγμή». Είναι ευθύνη συγκεκριμένων φορέων. Και η ευθύνη αυτή, όταν τεκμηριώνεται, πληρώνεται.
