Ως άκυρη και μη δεσμευτική χαρακτηρίζει τη συμφωνία που υπέγραψε η τότε Κυβέρνηση Εθνικής Συμφωνίας της Λιβύης με την Τουρκία για την οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, Ακίλα Σαλέχ, τονίζοντας ότι δεν εγκρίθηκε ποτέ από το Κοινοβούλιο.
Σε συνέντευξή του στο Λιβυκό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο Σαλέχ υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση Αλ Σάρατζ δεν διέθετε τη νομιμοποίηση της Βουλής και επομένως δεν είχε αρμοδιότητα να συνάψει διεθνή συμφωνία τέτοιας βαρύτητας. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά, «Η κυβέρνηση Αλ-Σάρατζ δεν είναι εγκεκριμένη από τη Βουλή των Αντιπροσώπων και ως εκ τούτου δεν είχε την εξουσία να υπογράψει μια διεθνή συνθήκη αυτού του μεγέθους».
Επισήμανε ότι το μνημόνιο δεν κατατέθηκε ποτέ προς συζήτηση και επικύρωση στο Κοινοβούλιο, γεγονός που από μόνο του αναιρεί οποιαδήποτε νομική του ισχύ. Παράλληλα, τόνισε πως οι διεθνείς συμφωνίες μπορούν να υπογράφονται αποκλειστικά από κυβερνήσεις που έχουν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τη Βουλή, κάτι που αποτελεί απαράβατο συνταγματικό κανόνα.
Ο πρόεδρος της λιβυκής Βουλής εκτίμησε ότι η χώρα του βρίσκεται πλέον μπροστά σε μια νέα ευκαιρία να επανακαθορίσει τη θαλάσσια στρατηγική της μέσα από ένα ευρύτερο πλαίσιο διαπραγματεύσεων με την Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Τουρκία. Όπως είπε, το επόμενο βήμα πρέπει να είναι «ένα στάδιο συνεννοήσεων, όχι συγκρούσεων», ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα ότι η κυριαρχία της Λιβύης στα χωρικά της ύδατα αποτελεί «μια κόκκινη γραμμή που δεν μπορεί να ξεπεραστεί».
Αναφερόμενος στις διεθνείς αντιδράσεις, σημείωσε ότι ορισμένα κράτη θεωρούν τη συμφωνία παράνομη, ενώ άλλα την αντιμετωπίζουν ως τετελεσμένο για πολιτικούς λόγους. Υπενθύμισε ότι η Ελλάδα αντέδρασε έντονα εξαρχής, καθώς έκρινε ότι το μνημόνιο έθιγε τα συμφέροντά της, ενώ σήμερα εμφανίζεται διατεθειμένη να συμμετάσχει σε διάλογο. Αντίστοιχα, η Αίγυπτος είχε από την αρχή σαφή και σταθερή στάση, επισημαίνοντας ότι η συμφωνία δεν συμβάλλει στη σταθερότητα της περιοχής, ενώ και η Τουρκία έχει δηλώσει ετοιμότητα για συνολικές διαπραγματεύσεις με τη Λιβύη.
Ο Ακίλα Σαλέχ διευκρίνισε ότι δεν απορρίπτει κατ’ αρχήν μια συμφωνία με την Τουρκία, υπογραμμίζοντας όμως ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο πρέπει να εξεταστεί από ειδικούς, να παρουσιαστεί στη νόμιμη κυβέρνηση και στη συνέχεια να τεθεί προς έγκριση στη Βουλή των Αντιπροσώπων.
Καταλήγοντας, ανέφερε ότι το τουρκολιβυκό μνημόνιο προκάλεσε εσωτερική αναστάτωση και περιφερειακή κρίση, εμπλέκοντας τη Λιβύη σε αντιπαραθέσεις χωρίς ενιαίο εθνικό σχεδιασμό, καθώς υπογράφηκε χωρίς τη συμμετοχή των θεσμών. Παρά ταύτα, σημείωσε ότι η κρίση αυτή μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία, δεδομένης της στρατηγικής θέσης της χώρας, υπό την προϋπόθεση ότι η Λιβύη θα εκφράζεται με μία ενιαία φωνή και θα διαπραγματεύεται με γνώμονα το εθνικό συμφέρον.
