Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε ένα γνώριμο φαινόμενο να επαναλαμβάνεται. Ένα περιστατικό της καθημερινότητας διογκώνεται, αναπαράγεται και τελικά παρουσιάζεται ως μείζον θέμα δημόσιου ενδιαφέροντος. Αυτή τη φορά στο επίκεντρο βρέθηκε ο Στέφανος Τσιτσιπάς, όχι για την αγωνιστική του παρουσία αλλά για μια τροχαία παράβαση και ένα διαδικαστικό ζήτημα που αφορά το δίπλωμα οδήγησης.
Υπό κανονικές συνθήκες, το συγκεκριμένο περιστατικό θα είχε αντιμετωπιστεί όπως χιλιάδες αντίστοιχα κάθε μέρα. Χωρίς θόρυβο, χωρίς ηθικούς πανικούς, χωρίς υπερβολικές ερμηνείες. Όμως όταν πρόκειται για έναν αθλητή παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας, τα μέτρα φαίνεται να αλλάζουν. Η δημοσιογραφική υπερβολή των τελευταίων ημερών μετέτρεψε ένα απλό γεγονός σε αντικείμενο δυσανάλογης κριτικής.
Τι σημασία έχει αν στο όχημα βρισκόταν ο πατέρας του ή όχι. Τι αλλάζει στην ουσία του γεγονότος. Μιλάμε για μια τροχαία παράβαση, τίποτα περισσότερο. Μια παράβαση που προφανώς θα πληρωθεί, όπως προβλέπεται, και για την οποία οι ευθύνες θα αναληφθούν στο ακέραιο. Μέχρι εκεί.
Οτιδήποτε ξεπερνά αυτό το όριο δεν αφορά τη νομιμότητα αλλά τη διάθεση στοχοποίησης. Δεν αφορά την ενημέρωση αλλά την υπερβολή. Δεν αφορά τη δημοσιογραφία αλλά την ανάγκη για εντυπώσεις. Όταν ένα τόσο απλό περιστατικό φορτώνεται με υπονοούμενα, σενάρια και ηθικές κρίσεις, τότε δεν μιλάμε πια για κριτική αλλά για ανθρωποφαγία.
Ο Στέφανος Τσιτσιπάς δεν χρειάζεται ασυλία ούτε ειδική μεταχείριση. Η ισονομία είναι αυτονόητη. Εκείνο που δεν είναι αυτονόητο, αλλά φαίνεται να ξεχνιέται συχνά, είναι η αναλογία. Η ισορροπία ανάμεσα στο γεγονός και στη σημασία του. Και αυτή η ισορροπία τις τελευταίες ημέρες έχει χαθεί.
Σε μια χώρα που συχνά αναρωτιέται γιατί δεν αναδεικνύει τα παιδιά της, ο Τσιτσιπάς αποτελεί ένα ζωντανό παράδειγμα συνέπειας και προσήλωσης. Ένας αθλητής που με σκληρή δουλειά και πειθαρχία έφτασε στην κορυφή του παγκόσμιου τένις, εκπροσωπώντας την Ελλάδα με ουσία και διάρκεια. Η ελληνική σημαία στα μεγαλύτερα γήπεδα του κόσμου δεν υψώθηκε τυχαία.
Η διαδρομή του δεν χτίστηκε σε πρωτοσέλιδα αλλά σε προπονήσεις, ήττες, επιστροφές και μεγάλες νίκες. Αυτή η πορεία δεν ακυρώνεται από ένα περιστατικό της καθημερινότητας, όσο κι αν κάποιοι επιμένουν να το παρουσιάζουν ως καθρέφτη χαρακτήρα.
Η πραγματικότητα είναι απλή και ξεκάθαρη. Αν δεν λεγόταν Στέφανος Τσιτσιπάς, το θέμα θα είχε κλείσει πριν καν ανοίξει. Και αυτό λέει περισσότερα για τον τρόπο που λειτουργεί ο δημόσιος διάλογος παρά για τον ίδιο.
Η αξία του Στέφανου Τσιτσιπά κρίνεται στα γήπεδα.
Όλα τα άλλα είναι απλώς θόρυβος.
