Του Κίμωνα Λογοθέτη
Το ζήτημα δεν είναι αν ο Στέφανος Τσιτσιπάς είναι Έλληνας ή διεθνής αθλητής, αλλά αν είχε το νόμιμο δικαίωμα να οδηγεί στην ελληνική επικράτεια. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, ο κορυφαίος τενίστας δεν είναι κάτοχος ελληνικής άδειας οδήγησης, γεγονός που καθιστά απολύτως κρίσιμη την προέλευση και τη νομική ισχύ οποιασδήποτε αλλοδαπής άδειας ενδεχομένως διαθέτει.
Αν ο Στέφανος Τσιτσιπάς κατέχει άδεια οδήγησης από το Μονακό, αυτή δεν αναγνωρίζεται αυτομάτως στην Ελλάδα. Το Πριγκιπάτο δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η χρήση της άδειας προϋποθέτει συγκεκριμένες διαδικασίες: επίσημη μετάφραση στα ελληνικά ή αγγλικά και, σε πολλές περιπτώσεις, διεθνή άδεια οδήγησης. Χωρίς αυτά τα έγγραφα, η οδήγηση στην Ελλάδα θεωρείται μη νόμιμη.
Αντίστοιχα, σε περίπτωση άδειας από το Ηνωμένο Βασίλειο, μετά το Brexit, τα δεδομένα έχουν αλλάξει ουσιωδώς. Η βρετανική άδεια δεν εξομοιώνεται πλέον με άδεια κράτους-μέλους της Ε.Ε.. Για να έχει δικαίωμα οδήγησης στην Ελλάδα απαιτείται είτε διεθνής άδεια οδήγησης είτε τήρηση των χρονικών και διοικητικών προϋποθέσεων που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία. Διαφορετικά, η άδεια δεν θεωρείται επαρκής.
Με απλά λόγια, η κατοχή αλλοδαπού διπλώματος δεν αρκεί από μόνη της. Αν δεν συνοδεύεται από τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά, ο οδηγός θεωρείται ότι στερείται νόμιμου δικαιώματος οδήγησης στην ελληνική επικράτεια.
Το περιστατικό που καταγράφηκε από κάμερα της Αττικής Οδού αποκτά, έτσι, βαρύνουσα σημασία. Αν κατά τον χρόνο της καταγραφής δεν υπήρχε διεθνής άδεια ή επίσημη μετάφραση σε ισχύ, τότε δεν μιλάμε για τυπική παράλειψη, αλλά για βαριά παράβαση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, με σοβαρές διοικητικές και ποινικές συνέπειες.
Το θέμα έχει και θεσμική διάσταση. Δημόσια πρόσωπα με υψηλή αναγνωρισιμότητα οφείλουν να λειτουργούν εντός του πλαισίου της νομιμότητας, όχι μόνο για λόγους ισονομίας, αλλά και για το παράδειγμα που δίνουν.
