Από το 2026, τα εμφιαλωμένα νερά, οι χυμοί και τα αναψυκτικά σε πλαστικές ή αλουμινένιες συσκευασίες θα κοστίζουν 10-15 λεπτά του ευρώ περισσότερο. Ωστόσο, οι καταναλωτές θα έχουν τη δυνατότητα να πάρουν πίσω αυτό το ποσό, εφόσον ανακυκλώσουν την κενή συσκευασία σε κάποιο από τα ειδικά μηχανήματα που θα τοποθετηθούν σε κεντρικά σημεία. Με αυτή την προσέγγιση, οι πλαστικές συσκευασίες θα επαναχρησιμοποιούνται για την κατασκευή νέων προϊόντων αντί να καταλήγουν στη θάλασσα, όπου θα μπορούσαν να γίνουν τροφή για τα ψάρια.
Από την 1η Ιανουαρίου 2026, τα ποτά σε πλαστικές και αλουμινένιες φιάλες θα έχουν επιβάρυνση 0,10-0,15 €, ανάλογα με το μέγεθος της φιάλης, ώστε να προωθηθεί η επιστροφή τους για ανακύκλωση μέσω ειδικών μηχανημάτων.
Το ποσό αυτό θα επιστρέφεται όταν ο καταναλωτής ανακυκλώνει τη φιάλη.
Αυτό περιλαμβάνεται σε ένα νομοσχέδιο που προωθείται στη Βουλή, το οποίο εισάγει έναν νέο μηχανισμό, τον μηχανισμό εγγυοδοσίας.
«Βάζουμε ένα εγγυοδοτικό τέλος 0,10€ το οποίο θα αυξήσει την τιμή του. Ο πολίτης θα γυρνάει το μπουκαλάκι και θα παίρνει πίσω τα 0,10 λεπτά που είχε δώσει ως εγγυοδοσία. Θα αυξήσει ουσιαστικά τα ποσοστά ανακύκλωσης», εξήγησε ο Γενικός Γραμματέας Αποβλήτων του ΥΠΕΝ, κ. Μανώλης Γραφάκος.
Θα τοποθετηθούν 15.000 μηχανήματα ανακύκλωσης, με έξοδα των παραγωγών, σε εξωτερικούς χώρους σούπερ μάρκετ σε όλη την Ελλάδα. Σε μικρά νησιά και απομακρυσμένα χωριά, θα εγκατασταθούν σε δημόσιους χώρους. Οι πολίτες απλά θα τοποθετούν τις κενές φιάλες και θα λαμβάνουν πίστωση.
Ο Πρόεδρος του Επιστημονικού Σωματείου για θέματα Ανακύκλωσης Αποβλήτων, κ. Γιώργος Ηλιόπουλος, διευκρίνισε: «Μηχανάκια αυτόματης επιστροφής όπου ο πολίτης επιστρέφει την άδεια φιάλη έως 3 λίτρα, θα είναι οι φιάλες που θα μπορούν να επιστραφούν. Θα παίρνει το αντίστοιχο ποσό επιστροφής για να το κάνει έκπτωση σε μια επόμενη αγορά οπουδήποτε και αν θέλει να την κάνει αυτή».
Το νομοσχέδιο στοχεύει στην παραγωγή πιο ποιοτικών ανακυκλώσιμων υλικών, ενώ η διαδικασία θα είναι γρηγορότερη.
Οι πρώτες ύλες θα επαναχρησιμοποιηθούν σε νέα προϊόντα, αποτρέποντας τη συσσώρευση πλαστικών στη θάλασσα, όπου ήδη βρίσκονται μεγάλες ποσότητες πλαστικού και μικροπλαστικού, σύμφωνα με δορυφορικά δεδομένα της NASA. Αυτά τα πλαστικά καταλήγουν να γίνονται τροφή για τα ψάρια, τα οποία τελικά καταναλώνονται από τον άνθρωπο.
