Η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι να είναι ένας σημαντικός παράγοντας στις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο, αλλά βλέπουμε ότι ως χώρα είμαστε απλά παρατηρητές επισημαίνει ο Κώστας Χήτας, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Ελληνικής Λύσης και Βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης σε μια εκ βαθέων συνέντευξη στην ηλεκτρονική εφημερίδα «Attica Times» και την Οικονομική Αναλύτρια Δάφνη Γρηγοριάδη.
Πώς ερμηνεύετε τα ποσοστά της Ελληνικής Λύσης στις τελευταίες δημοσκοπήσεις ;
«Έχουμε τονίσει κατ΄ επανάληψη, ότι ως κόμμα δεν δίνουμε σημασία στις δημοσκοπήσεις και δεν τις σχολιάζουμε. Θεωρούμε ότι δεν αντικατοπτρίζουν την βούληση του ελληνικού λαού κι αυτό έχει αποδειχτεί στις εκλογικές αναμετρήσεις. Για μας η μόνη πραγματική δημοσκόπηση, αυτή που γίνεται στο δρόμο, έξω στην κοινωνία. Εμείς κυκλοφορούμε έξω, θέλουμε να ακούμε τον κόσμο, να αφουγκραζόμαστε τα προβλήματα, τις ανησυχίες, αλλά και τις επιθυμίες του. Ας έρθουν, λοιπόν, οι δημοσκόποι στο δρόμο να δουν την πραγματική βούληση της κοινωνίας. Εμείς την έχουμε διαπιστώσει. Οι δημοσκοπήσεις δεν μπορούν παρά δείξουν την ολοένα και αυξανόμενη απήχηση της Ελληνικής Λύσης στην κοινωνία. Είμαστε το μοναδικό πατριωτικό κόμμα, που ασκεί όλα αυτά τα χρόνια συνετή και σοβαρή πολιτική, χωρίς εκπτώσεις στις θέσεις και στις αξίες μας, καταθέτουμε προτάσεις και δεν κάνουμε στείρα αντιπολίτευση. Kαι είμαστε εδώ για να δίνουμε μάχες για τους πολλούς και όχι για τους λίγους».
Υπάρχει ενδεχόμενο συνεργασίας της Ελληνικής Λύσης με άλλα κόμματα ; Αν ναι, ποια θα ήταν τα βασικά κριτήρια για μια τέτοια συνεργασία;
«Σε καμία περίπτωση κι αυτό το έχουμε καταστήσει σαφές σε όλους τους τόνους. Η Ελληνική Λύση δεν θέλει να συγκυβερνήσει, θέλει να κυβερνήσει και θα κυβερνήσει. Και, αλήθεια, με ποιον θα περίμενε κανείς να συνεργαστούμε; Μ΄ αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στην καταστροφή; Μ΄ αυτούς που πτώχευσαν την Ελλάδα και έβαλαν τον λαό να πληρώσει τον λογαριασμό; Μ΄ αυτούς που χρωστάνε από 500 εκατομμύρια ευρώ ο καθένας, δεν πληρώνουν ευρώ και δεν τους πειράζει κανείς, ενώ μ΄ αυτά που έχουν νομοθετήσει, αν ο μεροκαματιάρης δεν πληρώσει τη δόση του δανείου του, έρχονται τα κοράκια και τον πετάνε έξω από το σπίτι του; Να συνεργαστούμε μ΄ αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στο “πάμε κι όπου βγεί”, που τα άφησαν όλα στην τύχη τους;»
Με δεδομένες τις συνεχιζόμενες γεωπολιτικές αναταράξεις στη Συρία, ποια είναι η εκτίμησή σας για τις επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή και πώς θα πρέπει να κινηθεί η ελληνική εξωτερική πολιτική;
«Το πρόβλημα είναι εμείς έχουμε μία κυβέρνηση, που έχει παντελή έλλειψη γεωστρατηγικής γνώσης και μας πηγαίνει από ήττα σε ήττα διεθνώς. Αυτό φαίνεται από τις επιλογές της στα κρίσιμα θέματα, όπως για παράδειγμα το ουκρανικό. Σε ότι αφορά τη Συρία, από την πρώτη στιγμή, εμείς είπαμε ότι τα πράγματα είναι δραματικά για τους χριστιανούς. Τότε ο κ. Μαρινάκης μας έλεγε ότι «η επιστροφή στη δημοκρατική ομαλότητα μάς κάνει συγκρατημένα αισιόδοξους». Δημοκρατική ομαλότητα, κατά την κυβέρνηση, είναι οι τζιχαντιστές του επικηρυγμένου από τις ΗΠΑ σφαγέα των Χριστιανών, αλλά και των υπολοίπων μειονοτήτων.
Πριν μια βδομάδα ο κ. Μητσοτάκης μας είπε ότι έχει εκφράσει τις επιφυλάξεις του για το καθεστώς στη Συρία. Με επιφυλάξεις δε γίνεται πολιτική.
Εμείς δεν επιφυλλασόμεθα, εμείς πράττουμε. Η Ελληνική Λύση δια του ευρωβουλευτή της, Μανώλη Φράγκου, ζήτησε από το ευρωκοινοβούλιο να παρέμβει στη σφαγή που γίνεται στην Συρία.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να είναι να είναι ένας σημαντικός παράγοντας στις εξελίξεις στην ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο, αλλά βλέπουμε ότι ως χώρα είμαστε απλά παρατηρητές. Το πόσο αποτυχημένη είναι η εξωτερική πολιτική της χώρας φαίνεται από συγκεκριμένα πράγματα. Απούσα η Ελλάδα από την διάσκεψη για την Λιβύη, απούσα η Ελλάδα από την διάσκεψη για την Συρία, απούσα η Ελλάδα από την διάσκεψη για την Ουκρανία. Αυτά συμβαίνουν ότι διαλέγεις τη λάθος πλευρά της ιστορίας και θέλεις να νομίζεις ότι διάλεξες τη σωστή. Για να μη μιλήσουμε για την Τουρκία, που γίνεται ολοένα και πιο επιθετική και η κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική κατευνασμού, δίνοντάς της περισσότερο θάρρος και θράσος».
Ποια είναι τα κύρια προβλήματα που αντιμετωπίζει η Θεσσαλονίκη σήμερα και ποιες πολιτικές παρεμβάσεις θεωρείτε απαραίτητες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των κατοίκων της;
«Η Θεσσαλονίκη έχει σε ελαφρώς μικρότερη έκταση, όλα τα προβλήματα που έχει η ελληνική περιφέρεια. Για τη Θεσσαλονίκη υπάρχει πάντα ότι περισσέψει. Περίμενε δεκαετίες να αποκτήσει ένα Μετρό, το οποίο σχεδιάστηκε για τη Θεσσαλονίκη του 1970 και καλείται να εξυπηρετήσει τη Θεσσαλονίκη του 2025. Γιατί να μιλήσουμε; Για το κυκλοφοριακό; Για τις προβληματικές υποδομές; Πάρτε παράδειγμα από τον αθλητισμό, που είναι και επίκαιρο. Ένα εκατομμύριο το χρόνο στο Καυτανζόγλειο που έχει μερική άδεια λειτουργίας, 76 εκατομμύρια για το ΟΑΚΑ από το ταμείο ανάκαμψης. Αυτή είναι η ισόρροπη ανάπτυξη στη χώρα; Και Θεσσαλονίκη δεν είναι μόνο το κέντρο, είναι και ο νομός. Είναι η εκλογική μου περιφέρεια και πονάω κάθε φορά που επισκέπτομαι τα χωριά. Χωριά σε απόσταση αναπνοής από τη Θεσσαλονίκη, που ερημώνουν, όπως ερημώνει όλη η περιφέρεια. Δεν υπάρχει καμιά σοβαρή πολιτική για να μείνει ο κόσμος στον τόπο του και να μην αδειάσει η χώρα. Αυτή η χώρα στηρίχτηκε επί δεκαετίες στον πυλώνα που λέγεται πρωτογενής τομέας. Η συρρίκνωσή του και η απαξίωσή του κάνει τον κόσμο να φεύγει από τον τόπο του».
